Paulus was op één van zijn zendingsreizen anderhalf jaar in Korinthe geweest (Hand.18:11). Hij had daar het evangelie gebracht en daardoor was een geloofsgemeenschap ontstaan. Later was Paulus ter ore gekomen dat er onder de Korinthiërs waren die zeiden dat er geen opstanding van doden is.

Paulus is verbijsterd en het is voor hem de reden om het hoofdstuk dat wij kennen als 1 Korinthe 15, te schrijven. In dit gedeelte zet Paulus de eerste beginselen van het evangelie uiteen. Wat zijn de feiten van het goede bericht en wat is daar de betekenis van.

In Richteren 6 wordt Gideon geroepen door God om Israël te verlossen van de Midianieten. Voordat we de bekende geschiedenis beschreven vinden in Richteren 7, waarin Gideon met een leger van 300 man de Midianieten verslaat, vinden we eerst dat Gideon God om een teken vraagt.

Gideon legt een schapenvacht op de dorsvloer en vraagt God deze te bedauwen en de omliggende grond droog te laten. En zo geschiede. Daarop vraagt Gideon aan God om nu het teken om te draaien, zodat de schapenvacht droog blijft en de grond eromheen nat is van de dauw. En ook dit gebeurt.

Dit teken van Gideon heeft een diepere be-teken-is!

Psalm 22 is een bekende Messiaanse Psalm. Het is een profetische Psalm, want hoewel David spreekt in de ik-vorm, zijn het woorden die Davids ervaringen overstijgen en spreken zij van de Zoon van David. Het gedeelte is dan ook vooral bekend om de woorden uit de Psalm die Jezus uitsprak aan het kruis.

Maar deze Psalm spreekt niet alleen over wat Hem zou overkomen aan het kruis. De eerste helft van de Psalm beschrijft het lijden dat over Christus komen zou, het tweede deel spreekt van de heerlijkheid daarna (1 Petr.1:11).

Tijdens een vakantie van de familiekring Zeewolde in Ellertshaar, hebben we deze week vijf Messiaanse Psalmen besproken: Psalm 2, Psalm 8, Psalm 16, Psalm 22 en ik mocht de laatste studie geven over Psalm 110.

Psalm 110 is de meest aangehaalde Psalm in het nieuwe testament. De Psalm spreekt van de Messias, die verhoogd zou worden en aan Gods rechterhand gezeten zou zijn, totdat Hij al Zijn vijanden zou onderschikken. Maar waarom is Hij daar gezeten en is het wachten op dat moment? Het is Paulus die daar het antwoord op geeft. En wat gebeurt er als Christus gaat heersen? Hoe ver strekt Zijn heerschappij? En tot wanneer?

In Genesis 35 vinden we in een paar verzen beschreven hoe Rachel, de vrouw van Jakob, een zoon baart en deze bevalling niet overleeft. Wel weet ze haar zoon nog een naam te geven, ze noemt hem: Ben-Oni, dat betekent: zoon van mijn smarten. Maar zijn vader noemt hem Benjamin, dat is: zoon van mijn rechterhand.

In deze korte geschiedenis vinden we in een notendop het verhaal van de Messias, die zou worden geboren in Bethlehem-Efratha, als de Man van smarten en door God zou worden verhoogd tot aan Zijn rechterhand.

In het Jodendom is het boek Daniël niet gerangschikt onder de Profeten (Nevi’iem), maar onder de Geschriften (Ketoeviem), maar in het nieuwe testament noemt Jezus Daniël een profeet (Matth.24:15). Het boek Daniël zou je grofweg kunnen opdelen in twee delen. Het tweede deel bestaat voornamelijk uit profetieën, zoals die van de zeventig jaarweken in Daniël 9.

Het eerste deel van het boek bevat de bekende verhalen van Daniël, die we vinden in de kinderbijbels. Wellicht is de bekendste daarvan Daniël in de leeuwenkuil. Maar ook de geschiedenissen die we in Daniël vinden, zijn profetisch. Daniël is een voorafschaduwing van Christus en wijst ons op Hem, die het graf leeg zou achterlaten, de weggewentelde steen!

Hoewel de profeet Eli een tamelijk bekende profeet is, speelt hij in de bijbel maar een kleine rol. Zo lezen we niets over zijn geboorte, jeugd, enz. Eli komt op het toneel als Samuël nog geboren moet worden, want Samuël is degene waar het om gaat. Van Eli lezen we dan ook al snel dat hij en zijn huis plaats moeten maken, hun einde wordt door God aangezegd. God zou iets nieuws beginnen en dat bevestigen.

Het priesterschap zou worden afgenomen van het huis van Eli en aan een ander worden gegeven. Ook zouden Eli en zijn zonen omkomen. Deze geschiedenis spreekt van het oude verbond dat zou verdwijnen. Israël zou haar positie als uitverkoren volk verliezen en redding zou naar de natiën gaan.

Paulus schreef het lange en geweldige hoofdstuk 1 Korinthe 15, omdat sommige Korinthiërs zeiden dat er geen opstanding is. De kern van Paulus’ betoog, is dat Christus de eersteling is en dat allen die in Adam sterven, zo ook in Christus zullen worden levend gemaakt.

Sommige uitleggers menen dat Paulus hier spreekt over het feit dat elke mens zal opstaan, sommigen tot de opstanding van leven en anderen tot de opstanding van oordeel (Joh.5:29).

In deze studie bekijken we het betreffende gedeelte in 1 Korinthe 15. Wat betekent het dat Christus eersteling is? Wat betekent het dat allen worden levend gemaakt? En hoe gebeurt dat?

De geschiedenis van Jezus die wandelt op de zee, is één van de bekendste verhalen uit de bijbel. Het spreekt erg tot de verbeelding en zal niet snel ontbreken in kinderbijbels. We vinden het in drie van de vier evangeliën. Maar wist u dat deze geschiedenis naast een aantal algemene lessen ook een geweldige profetische strekking heeft?

In deze studie willen we het gedeelte bezien vanuit het evangelie van Mattheüs, maar daar ook de verslagen van de andere evangelisten naast leggen.

In 1 Korinthe 5 schrijft Paulus dat er onder de Korinthiërs ontucht (>hoererij) was, die zelfs onder de natiën niet genoemd werd. Over het algemeen leest men in dit hoofdstuk een instructie voor het toepassen van de praktijk van “kerkelijke of gemeentelijke tucht”.

Hierbij verwijdert men iemand uit de kerkelijke gemeenschap die volgens de gezagsdragers volhardt in zonde. Dit wordt ook wel “excommunicatie”, of “in de ban doen” genoemd. Maar in Korinthe kende men niet zoiets als een kerkelijk instituut met een ledenlijst en statuten.

Daarnaast wijst Paulus nauwelijks op de man die deze zonde praktiseerde, maar spreekt hij het collectief aan. Hun houding deugde niet en daardoor hield die man het prima uit in hun midden. Wanneer zij oprecht zouden zijn en in de waarheid zouden leven, zou iemand die dit soort praktijken bedrijft vanzelf verdwijnen, omdat hij het niet zou uithouden in hun midden.