موسیقی: کارن همایونفر|

مُراد: خواست، آرزو| دوست: یار، معشوق| بی‌مرادی: ناکامی| رای: نظر، اندیشه| مذهب: آیین| عیب: بدی، زشتی| هُنر: خوبی، حُسن| پیش: از نَظرِ، به چَشمِ| کریم: بزرگوار| چون: وقتی| نَظَر: نگاه| عینِ‌رضا: [اضافه استعاری] چشمِ‌رضایت| عنایت: لُطف| مُبدَّل شد: تغییر کرد| خِلل‌پذیر: آسیب‌پذیر| ارادت: دوستی از روی خلوص، سرسپردگی. «ارادتی که مراست» یعنی «ارادتی که دارم»| عَداوت: دشمنی| افتَد: پیش‌می‌آید| به قولِ بد گویان: در اثر سخن‌چینی‌های بدگویان| لُعبَت: عروسک،(در معنای مجازی)معشوق| قبا‌پوش: جوانی که به مرحله پوشیدن قبا رسیده| در مَحَبَّتِ‌رویش: در اثر عشق روی او| به: در اثرِ| اندیشه: ترس، نگرانی| دلْسِتان: دلربا| ضرورت است که گوید: ناگزیر است که بگوید| خطا: نادرست| فردا:(در معنای مجازی)آخِرت