Om het woord ‘blank’ ter aanduiding van de blanke huid eruit te krijgen, nemen de activistische politiek-correcten (poco’s) hun toevlucht tot schijnargumenten en drogredeneringen. Het woord ‘blank’ zou ongelijkheid suggereren, of superioriteit tegenover zwarten, of ronduit racistisch bedoeld zijn. Daarbij gaan ze te rade bij etymologische woordenboeken die ze slecht hebben gelezen. De waarheid is, dat ze dit woord blank (dat in andere talen zoals het Frans, Italiaans of Spaans geen enkel probleem stelt) hebben uitgekozen omdat er in het Nederlands nu eenmaal twee woorden voor ‘fair skin’ bestaan, namelijk wit en blank. Dat gaf de poco’s de gelegenheid om een van deze woorden te verduivelen als racistisch, en dat werd blank. Over het Frans blanc zwijgen de poco’s. Hiermee drijven de activistische poco’s in hun antiracismestreven de polarisering ten top – de fameuze polarisering die ze juist beweren te willen vermijden. De tweedeling zwart-wit wordt zodoende de norm en in het teken van het antiracisme wordt het rasconcept weer binnengesmokkeld.

Support the show