Day 16 of the Omer

מעֶן האָט געֶזאָגט אַמאָל פאַרְ'ן טאַטעֶן

Once, when my father [the Rebbe Rashab] was present, someone said

אִין אַ פאַרבְּרֵיינְגעֶן סְפִירָה-צַייט אִין דִי יאָהרעֶן תּרנ"א-נ"ג

at a farbrengen held during the period of the Counting of the Omer in one of the years from 5651-5653 (1891-1893),

דעֶם אַלטעֶן רֶבִּין'ס חֲסִידִים פְלעֶגעֶן אַלעֶמאָל צֵיילעֶן

“The Alter Rebbe’s chassidim were always counting.”

דעֶר וואָרט אִיז דעֶם טאַטעֶן זֵייעֶר געֶפעֶלעֶן געֶוואָרעֶן

This saying found favor in my father’s eyes.

וְאָמַר

He commented:

אַזוֹי אִיז דעֶר עִנְיַן הָעֲבוֹדָה

“This holds true with regard to Divine service.

דִי שָׁעוֹת דאַרפעֶן זַיין געֶצֵיילטעֶ, דאַן זַיינעֶן דִי טעֶג געֶצֵיילטעֶ

One’s hours must be counted. In this way, the days will also be counted.

אַז עֶס גֵייט אַוועֶק אַ טאָג

When a day passes,

דאַרף מעֶן ווִיסעֶן וואָס מְ'האָט אוֹיפגעֶטאָן אוּן וואָס מְ'דאַרף וַוייטעֶר טאָן

we must know what we have accomplished and what we have yet to accomplish….

בִּכְלַל דאַרף מעֶן זעֶהן אַז דעֶר מאָרגעֶן זאָל זַיין אַ סַך שׁעֶנעֶר ווִי דעֶר הַיינט

All in all, we must make sure that tomorrow will be far better than today.”

Text and Translation courtesy of Sichos in English

For questions and follow-up: [email protected]