#คุยเรื่องเงินกับพระเจ้า หนังสือเล่มแรกของ พริม นภัทร มะลิกุล - นักเขียน ที่ปรึกษาด้านการสร้างแบรนด์ และโค้ชด้านการเขียน ผู้มีผลงานเขียนหลากหลายรูปแบบ จะมาร่วมพูดคุยกับ #หลบมุมอ่าน ถึงเส้นทางการเขียน แรงบันดาลใจในชีวิต การวางใจกับจักรวาล การคลี่คลายประเด็นปัญหาภายในใจ การรักตัวเอง การโค้ชชิ่งผ่านไพ่ การสนทนากับผู้ทรงภูมิปัญญา รวมถึงปรัชญาในชีวิตประจำวัน

กว่าชื่น บางคมบาง บรรณาธิการสำนักพิมพ์คมบาง ผู้เบื้องหลังวรรณกรรมสร้างสรรค์ วรรณกรรมแปล และหนังสือของสำนักพิมพ์มาโดยตลอด จะร่วมพูดคุยกับ #หลบมุมอ่าน เกี่ยวกับทิศทางในการทำงานของสำนักพิมพ์ขนาดเล็กอย่าง #คมบาง ตั้งแต่ยุคแรกเริ่มจนถึงปัจจุบัน การทำงานในฐานะบรรณาธิการของนิยายสองเล่มที่เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ 2567 ได้แก่ #แมลงอายุสั้นที่เราไม่รู้จัก และ #กี่บาด - รางวัลซีไรต์ 2567, และหนังสือเล่มอื่นซึ่งเป็นการทำงานร่วมระหว่างคมบางกับนักเขียน, การทำสื่อเพื่อสร้างองค์ความรู้เรื่องการเขียน, โครงการอบรม การจัดประกวดงานเขียน และการเขียนวรรณกรรมสร้างสรรค์ให้อ่านสนุก

ออร์ฮาน ปามุก (Orhan Pamuk) นักเขียนชาวตุรกี เจ้าของรางวัลโนเบลปี 2006 ผลงานหลายเล่มของเขามีการแปลเป็นภาษาไทยซึ่งเป็นที่ชื่นชอบและเป็นหนังสือในดวงใจของผู้อ่านชาวไทย รวมถึงชาวต่างชาติที่ได้อ่านผลงานของออร์ฮานในฉบับภาษาต่าง ๆ 

#หลบมุมอ่าน หยิบนิยายสามเล่มของออร์ฮานมาพูดคุยเพื่อส่งท้ายปี 2567 กับคุณคนอ่านอย่าง นัทธมน ชูยัง ในประเด็นด้านวัฒนธรรม สังคม การเมือง ความเอกอุของนักเขียน และผู้หญิงในงานเขียนจากเรื่อง #พิพิธภัณฑ์แห่งความไร้เดียงสา (The Museum of Innocence)-นพมาส แววหงส์ แปล, My Name is Red-นันทวัน เติมแสงสิริศักดิ์ แปล และ หญิงสาวผมแดง-ธนัชพร คล่องงานฉุย แปล

หนังสือนิยายเรื่อง “Champagne Supernova และการฆ่าตัวตายครั้งสุดท้ายของชาลี” งานเขียนของ พิชา รัตนานคร ซึ่งเข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ปี 2567 ได้พาผู้อ่านมองชีวิตของคนธรรมดาคนหนึ่งซึ่งเป็นตัวประกอบของสังคม เรามองเห็นเรามองข้ามเขาไปบ้างไหม อะไรคือมูลเหตุของการฆ่าตัวตายเชิงสัญลักษณ์ การปฏิวัติอุตสาหกรรมสมคบคิดกับระบบทุนนิยมและส่งผลต่อผู้คนอย่างไร ฟังเรื่องราวเหล่านี้ผ่านการผจญภัยภายในจิตใจของชาลี กับ #หลบมุมอ่าน ชวน พิชา รัตนานคร มาร่วมพูดคุยในประเด็นดังกล่าว

วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโทเรื่อง “แม่บ้าน on the Move: สังคมคนเมืองกับอาชีพคนทำงานบ้านอิสระ” ของ ญาดา ช่วยจำแนก มหาบัณฑิตคณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้นำเสนอให้เห็นปรากฏการณ์และข้อค้นพบของอาชีพแม่บ้านผ่านชีวิตผู้หญิงในสังคมไทยที่เข้ามาทำงานในเมืองหลวงนับตั้งแต่ทศวรรษ 2500 ภายใต้ความเปลี่ยนแปลงทางด้านเศรษฐกิจ สังคม ที่พักอาศัยจากบ้านสู่ที่พักแนวตั้งแบบคอนโดมิเนียม การเคลื่อนย้ายสถานะทางสังคมและทางเศรษฐกิจของคนทำงานอาชีพแม่บ้าน การสร้างเครือข่ายทางสังคม การต่อรองอำนาจระหว่างแม่บ้านกับลูกค้า และการเป็นแรงงานแพลตฟอร์มซึ่งเป็นเทรนด์ของการทำงานยุคปัจจุบัน

#หลบมุมอ่าน จึงชวน ญาดา ช่วยจำแนก มาเล่าถึงที่มาของการทำวิทยานิพนธ์ ปรากฏการณ์ และข้อค้นพบที่น่าสนใจ ซึ่งทำให้เราเปลี่ยนภาพจำเดิมสู่ภาพจำใหม่ของอาชีพแม่บ้าน

คุณเกม สิทธิโชค ศรีโช ผู้ก่อตั้งและผู้สร้างสรรค์เนื้อหาในเพจ #กอดบ้านไผ่ สู่งานเทศกาล #บ้านไผ่พู้นเด้ จะมาร่วมพูดคุยกับ #หลบมุมอ่าน ถึงประสบการณ์ทำงานเป็นบรรณาธิการนิตยสาร, การขับเคลื่อนบ้านเกิดที่อำเภอบ้านไผ่เพื่อแบ่งปันปัญญาและมิตรจิตมิตรใจมอบให้กัน รวมถึงนำเสนอความเปลี่ยนผ่านของพื้นที่ในทุกมิติ, แรงบันดาลใจจากบุคคลต้นแบบในชีวิตและจากหนังสือชื่อ #ประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆ ของ มาซาฮิโกะ โอโตชิ, ความทรงจำต่อ #ศิริบุ๊คสโตร์ ซึ่งเป็นร้านหนังสือ/ร้านเครื่องเขียนในบ้านไผ่ และเรื่องราวอีกมากมายที่จะนำพาให้เรากลับมาสำรวจพื้นที่ที่เราอาศัยอยู่

ผลงานนิยายสามเรื่องของ #ลาดิด หรือ #LADYS ได้แก่ #พัทยาและมาหยา #คุณเคนต์และข้าพเจ้า (Ms.Kent&Me) และ #อันกามการุณย์ ต่างนำเสนอน้ำเสียงของนักเขียนพร้อมกับประเด็นร่วมสมัยอย่างเรื่องอัตลักษณ์และมิติทางเพศของตัวละคร รวมถึงการต่อรองอำนาจว่ามีผลต่อความสัมพันธ์อย่างไร

#หลบมุมอ่าน ชวน #ลาดิด #LADYS นักเขียนเจ้าของผลงานทั้งสามเรื่องมาร่วมพูดคุยถึง การตัดสินใจจากการเป็นนักศึกษาแพทย์มาเป็นนักเขียน ประเด็นเรื่องเพศสภาพ การเขียนแนวกระแสสำนึก และหนังสือการ์ตูนที่เธอชอบอ่าน

#สิ้นแสงดาวแดง เป็นเรื่องราวของคนหนุ่มสาวหมวกซาลาเปาในพื้นที่เขตงานภาคใต้ตอนบน โดยเฉพาะจังหวัดสุราษฎร์ธานีในช่วงปี พ.ศ. 2508-2525 ผู้เขียนนำเสนอให้เห็นว่าสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยมีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไรในสังคมของพวกเขานอกเหนือไปจากอุดมการณ์ทางการเมือง อย่างเรื่องชีวิตของสหายมวลชน ภูมิประเทศอันอุดมสมบูรณ์ อาหารการกินของคนในค่าย การให้การศึกษา และสื่อสิ่งพิมพ์ที่พวกเขาผลิตออกมาอย่างหนังสือ #ไฟลามทุ่ง

#หลบมุมอ่าน ชวน #เฟื่องลดา ผู้เขียน #สิ้นแสงดาวแดง มาร่วมพูดคุยเพื่อบอกเล่าที่มาของหนังสือ การเก็บรวบรวมข้อมูล และวัฒนธรรมกับการใช้ชีวิตของหนุ่มสาวหมวกซาลาเปาในค่าย 508 จังหวัดสุราษฎร์ธานี

“คอมมิวนิสต์มีสังคมของเขา เขาสร้างวัฒนธรรมองค์กรของเขาขึ้นมาเอง มีการทำงานที่เป็นระบบแบบแผน เราจึงอยากเล่ามุมที่เราไม่เคยได้ยินในหนังสือเล่มนี้” – เฟื่องลดา ผู้เขียน #สิ้นแสงดาวแดง กล่าว

#ซีไรต์ - รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน ได้เริ่มขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2522 ซึ่งก่อตั้งโดยประเทศไทย เพื่อมอบรางวัลให้แก่นักเขียนจากประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่ทำงานเขียนประเภทนวนิยาย เรื่องสั้น และกวีนิพนธ์ โดยในแต่ละปีจะกำหนดการมอบรางวัลให้อย่างละประเภท ซึ่งปี พ.ศ. 2567 เป็นรอบของงานเขียนประเภทนวนิยาย และนิยายเรื่อง #กี่บาด ผลงานของประเสริฐศักดิ์ ปัดมะริด ได้รับรางวัลซีไรต์ของปีนี้

#หลบมุมอ่าน ชวน จรูญพร ปรปักษ์ประลัย นักเขียนบทภาพยนตร์และละครซีรีส์ นักวิจารณ์ อาจารย์พิเศษ และวิทยากรด้านการเขียน ผู้ทำงานในแวดวงวรรณกรรมและสื่อมากกว่า 30 ปี มาร่วมพูดคุยเพื่อ #ส่องสะท้อนซีไรต์ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันคือผลงานเข้ารอบ 8 เล่มสุดท้ายของปี 2567 ว่ามีข้อค้นพบอะไร จากนั้นจะชวนมองไปถึงงานเขียนประเภทชายรักชาย, หญิงรักหญิง, Light Novel การทำงานข้ามศาสตร์จากงานเขียนสู่ซีรีส์และภาพยนตร์ รวมถึงวรรณกรรมไทยกับบริบทโลกอย่างการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ

“ซีไรต์ก็เป็นวรรณกรรมหลักอันหนึ่ง ที่สะท้อนความเปลี่ยนแปลงในแต่ละยุคสมัย ทั้งในเชิงของตัวเนื้อหา และในเชิงของตัวศิลปะการเขียนนวนิยาย” - จรูญพร ปรปักษ์ประลัย กล่าว

#กี่บาด นวนิยายวรรณกรรมสร้างสรรค์แห่งอาเซียน ( #ซีไรต์ ) ประจำปี 2567 ของ ประเสริฐศักดิ์ ปัดมะริด เล่าเรื่องของ #แม่หญิง ช่างทอผ้าแม่แจ่มสามรุ่นที่ผูกพันกับการทอผ้า ที่ต้องต่อสู้ รักษา และส่งต่อมรดกทางวัฒนธรรมคือการทอผ้าไปยังคนอีกรุ่นของครอบครัว รวมถึงการต่อรองอำนาจกับเพศสภาพ จารีต และความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวละครในเรื่องว่ามี #กี่บาดแผล

#หลบมุมอ่าน ชวน ประเสริฐศักดิ์ ปัดมะริด นักเขียนซีไรต์’67 มาร่วมพูดคุยถึงความรู้สึกหลังรับมงซีไรต์ และพาคุณผู้ฟังไปทำความรู้จักกับผลงาน #เรื่องสั้น อีกหลายเรื่องของเขา อาทิเรื่อง #เมื่อไหร่โซฟาจะหายเหม็น, #ศุภลักษณ์, #ข่วงผีฟ้า, #รุกขฆาตกร ทำให้เห็นถึงแนวคิดหลักในการทำงานของประเสริฐศักดิ์ที่ต้องการสะท้อนสังคม วัฒนธรรมย่อยอย่างวัฒนธรรมท้องถิ่น ภาษา ผ่านมิติต่าง ๆ อย่างสร้างสรรค์

“ด้านศิลปะการประพันธ์ #กี่บาด มีทั้งขนบวรรณศิลป์แบบดั้งเดิมประสานกับการสร้างสรรค์ใหม่ โดยใช้ศิลปะการทอผ้าและลวดลาย สื่อความหมายและดำเนินเรื่องอย่างมีชั้นเชิง เต็มไปด้วยสีสันท้องถิ่น นำพาผู้อ่านสู่อารมณ์สะเทือนใจ เห็นอกเห็นใจชะตากรรมของมนุษย์ แม้จะต้องเผชิญประสบการณ์หรือความทรงจำอันปวดร้าวเพียงไร ชีวิตก็ต้องเดินไปข้างหน้าและถักทอเรื่องราวอันเป็นวัฒนธรรมเรื่องเล่าของมานุษยชาติต่อไป” (บางส่วนจาก คำประกาศรางวัลซีไรต์ ประจำปี 2567 ของคณะกรรมการตัดสินรางวัลฯ)