شب دوم | ما رسیدیماز آن روز که نامۀ شما رسید، کبوتر دل بی تاب بود؛ مبادا پایم از رفتن بماند یا به هر دلیلی تو را از دست بدهم. جانم از شوق دیدارت گدازان بود ... شوق، مرکبی بود که از کوره راه ها ما را بگذراند و به شما برساند ... عزتمندی روزهای خوش با علی بودن انگار باز تمام کائنات را تسخیر کرده بود ... عطر خوش علی را در هوا پی گرفتیم و قدم به قدم و منزل به منزل آمدیم تا تپیدن قلبمان معلوم مان کرد که خیام شما نزدیک تر از چیزی ست که فکر می کردیم.پیش آمدیم و عمر از سر گرفتیم .اینک پادکست «هان! تشنه‌لبان»تهیه شده در گروه پادکست‌های همیشه در میانحمایت شده از سوی «های‌وب» Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.