شب سوم | جای ماندن نیستعمری مشق ادب کردم عمری راستی ورزیدم و بر مسیر حق پای فشردم و راه گشودم و پیش رفتم همین کفشی که به پا دارم گواه منست تو فکر می کنی بی جهت توفیق پیدا کرد هنگام تشرف به خدمت امام به گردنم بیفتد و همراهم شود؟از اسب پیاده شدم همین کفش ها را به گردن انداختم ... سر به زیر افکندم و شرمناک به پیشگاه امام مشرف شدم؛ تیغ و مصحف به کف داشتم و پیاپی زیر لب پوزش می خواستم آقا کریمانه فرمود سر فراز کن!اینک پادکست «هان! تشنه‌لبان»تهیه شده در گروه پادکست‌های همیشه در میانحمایت شده از سوی «های‌وب» Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.