▨ شعر: کیوان ستاره شد

▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج

▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

___________________

ما از نژادِ آتش بودیم

هم‌زادِ آفتابِ بلند، اما

با سرنوشتِ تیره‌ی خاکستر

عمری میان کوره‌ی بیداد سوختیم

او چون شراره رفت

من با شکیبِ خاکستر ماندم

کیوان ستاره شد تا

تا برفرازِ این شبِ غمناک

امید روشنی را

با ما نگاه دارد

کیوان ستاره شد

تا شب گرفتگان

راه سپیده را بشناسند

کیوان ستاره شد

که بگوید

آتش

آن‌گاه آتش است

کز اندرون خویش بسوزد

وین شام تیره را بفروزد

من در تمامِ این شبِ یلدا

دست امیدِ خسته‌ی خود را

در دست‌های روشن او می‌گذاشتم

من در تمام این شب یلدا

ایمان آفتابی خود را

از پرتو ستاره‌ی او گرم داشتم

کیوان ستاره بود

با نور زندگانی می‌کرد

با نور درگذشت

او در میان مردمکِ چشمِ ما نشست

تا این ودیعه را

روزی به صبح‌دم بسپاریم

▨

هوشنگ ابتهاج

از مجمعه شعر یادگار خون سرو