ما گوش نمی‌دهیم، هیچکس هم به ما گوش نمی‌دهد و این حقیقت تلخ، محصول عصر تکنولوژی‌ست!

آخرین‌باری که به کسی گوش سپرده‌اید، چه زمانی بوده است؟ حقیقتاً گوش سپردن! نه اینکه مطالبی که خود در نظر داشته‌اید را عنوان کنید، یا درحال فکر کردن باشید یا حواستان به موبایلتان باشد و یا اینکه میان سخنان گوینده، پا برهنه بدوید تا نظر خود را در مورد موضوع ابراز کنید. واپسین‌باری که کسی به شما گوش سپرده، چه زمانی بوده است؟ آیا مخاطب ملتفتِ جانِ کلام شما بود؟ آیا پاسخ‌هایش به گونه‌ای بود که حس کنید کاملاً فهمیده می‌شوید؟

اگر پاسخ‌های مأیوس کننده‌ای به پرسش‌های بالا داشتید، کیت مورفی (Kate Murphy) به شما می‌گوید که این امر، تنها مشکل شما نیست؛ بلکه دغدغه امروزی بشر است که افراد به علت عجول شدن و نتیجه‌طلبی شنیدن حرف‌های دیگران برایش تقریبا غیرقابل تحمل است.

با خواندن کتاب حواست نیست (You're Not Listening) در خواهید یافت، شنیدن، امری فراتر از صرفاً گوش کردن به کلام دیگری‌ است. گوش فرا دادن، نقطه‌ی عطف نظر کردن به حال سخنگو نیز هست؛ زمانی که کلام را بر لب می‌آورد و اینکه با توجه به مضمون سخن، چه حرکاتی از خود نشان می‌دهد و در نهایت، آنچه که می‌گوید چه تأثیری بر دل و جان شما می‌گذارد. درواقع اگر فقط هنگامی که شخص لب به سخن می‌گشاید، شما سکوت کنید، به او گوش نسپرده‌اید. بلکه کاملاً برخلاف این باید رفتار کنید، عیار یک شنونده‌ی فهیم با پاسخ‌هایی که ابراز می‌کند، سنجیده می‌شود. اینکه جان کلام سخنگو را تا چه حد درمی‌یابید و به این دریافتن، اشاره می‌کنید و درعین‌حال، اظهارنظرهای خود را نیز متبلور می‌سازید. اگر با تأمل و فکورانه به دیگران گوش سپارید، فهم شما از انسان‌ها و حتی جهان اطرافتان تغییر خواهد کرد و قطعاً تجربه‌ی زندگی شما در جهان هستی غنی‌تر ‌شده و از هستی خود درک و دریافت ژرف‌تری پیدا خواهید کرد. حکمت و خرد اینچنین است که از دل روابط معنادار نمایان شده و می‌شکفد.