İNSAN SÛRESİ 1-9 MEALİ N098 M076

Mekke'de nâzil olmuştur. 31 âyettir. Yoktan var edilen, eklemleri sağlamlaştırılan insanın iman etmesi, Allah’a itaat edip günahkârlara, kâfirlere itaat etmemesi, belâlara sabretmesi, düşmanını bile esir ettiğinde afvedip en sevdiği yiyeceğinden yedirmesi, karşılığında teşekkür bile beklememesi öğretilir ve bu özelliklere sahip mü'minin mükâfatı anlatılır.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adı ile

1 İnsan üzerinden öyle zamanlar geçti ki, o (insan, o zamanlar içinde) anılmaya değer bir şey değildi.

İnsanı biz, karışık bir nutfeden yarattık. Onu imtihan edeceğiz. Onun için onu işiten ve gören yaptık.

3 Biz, ona yolu gösterdik. İster şükretsin, ister küfretsin.

4 Şüphesiz biz, kâfirler için zincirler, demir halkalar ve alevli ateşi hazırladık.

5 Şüphesiz iyiler, karışımı 'kâfur' olan bardaktan içerler.

6 O bir pınardır ki, ondan Allah'ın kulları içer ve onu (diledikleri gibi) fışkırtırlar.

7 Adaklarını yerine getirirler ve şerri yaygın günden korkarlar.

8 Sevmelerine rağmen, yemeklerini fakire, yetime ve esire yedirirler.

9 "Biz ancak Allah rızası için yediririz, sizden bir karşılık ve teşekkür istemeyiz" (derler).

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/insan-suresi-1-9-tefsiri

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/sets/insan-suresi-tefsiri-ali-kucuk