Later zul je bij me wonen.

Later zijn we met z’n beiden.

Dat bedenk ik soms, wanneer je

giechelt met de an’dre meiden.

’t Is voorlopig nog maar beter

om de zaak geheim te houden,

‘k zal je nog maar niet gaan zeggen

dat ik van je ben gaan houden.

Later ga ik reizen maken

heel alleen, naar verre landen,

en daar ga ik mensen redden,

redden met mijn eigen handen.

Iedereen zal in de kranten

van mijn grote daden lezen.

‘Waarom zou die mensenredder

zo ontzettend moedig wezen?’

Niemand zal de waarheid weten,

jóu alleen zal ik ’t vertellen:

later, als ik zó beroemd ben

dat ik bij je aan durf bellen.