การเดินทางของชีวิตนั่นแหละ คือตัวการปฏิบัติธรรม ดังนั้นมันจึงมองเห็นได้ต่อไปว่าไอ้การงานในชีวิตนั่นแหละคือการปฏิบัติธรรม หรือถ้าพูดให้กว้างออกไปอีกหน่อยก็ว่า การต่อสู้ในโลกอันยุ่งเหยิง แสนที่จะไม่น่าอยู่นี่แหละคือการปฏิบัติธรรม