bittiği için üzülmeyin yaşandığı için üzülün... sonunda kendimden, kebab'a olan düşkünlüğümden, küçüklüğümden, ne kadar yetenekli, farklı ve eşsiz biri olduğumdan bahsettiğim bir bölüm oldu. belki artık sahne isimlerime veda edip kendi ismimi yaşatmanın vakti geldi.... belki de sadece kronik olarak online oluşuma bir ara vermem gerekiyor........... sizi seviyorum. zorla beni dinleyen 24 takipçime teşekkür ederim. tabi ki son bölümde ses filtresi kullandım :)