Rasim, Gökberk ve Ufuk, Kelebekler (2018) filmi hakkında konuşuyorlar. 

Filmin Türkiye’yi konu alan festival filmlerinin klişelerini eleştirmesinden, bu eleştirinin absürdizm ve komedi üzerinden işlenmesinden, Tolga Karaçelik ve Cem Yılmaz’ın sonunda seyirciye bakışlarındaki farklardan, sahneler arasındaki sevinçli ve hüzünlü şeklinde ikilemci bir şekilde kategorilere ayrılabilen iki olgu arasındaki segmentasyon sıkıntısından, eleştirinin alaycı bir tavırla verilmesinin avantajları ve dezavantajlarından ve absürd komedinin (melo)dramaya ilişkisinden bahsediyorlar.