Kermis! Frans Van Giel heeft het onderwerp meermaals geschilderd, net zoals de vele werken over dorpsprocessies. Toen hij nog op het dorpsplein in Oostmalle woonde, heeft hij de kermis telkens intens meegemaakt, gezien, gehoord, geroken, geproefd, ervan genoten met al zijn zintuigen. De beelden bleven in zijn hoofd. Hij wist dat kermisdagen in het leven van de Kempense mensen hoogdagen waren: een datum met een gouden randje. Familie ontvangen was een traditie, van Pasen tot Bamis waren er kermissen en geregeld kon men bij een of andere broer of zuster de benen onder tafel gaan steken.