از چند تا خاطرات نوجوانی گفتم، جمله معروفی از فروید که همیشه باهاش زندگی کردم رو گفتم . و در آخر نظرم رو در مورد ایران بیان کردم. والبته و صد البته نمیدونم چرا همیشه عجله دارم که سریع حرفم رو تموم کنم. البته میدونم دلیلش رو ، همیشه در نظرم هست که مخاطب حوصله نداره به حرفای من گوش بده. شاید باید کمی هم به این فکر کنم که مخاطب قراره تا آخر گوش بده. یواش، یواش باد میگیرم.