ความประมาทภาษาไทย แปลว่า ความเลินเล่อ ความอวดดี แต่ภาษาบาลีมี หมายความกว้างกว่า ครอบคุลมแทบทุกอย่างในทางที่ไม่ดี เช่น ความไร้สติ สัมปชัญญะ ความโง่ ความขี้เกียจ ความไม่อดทน ความเห็นแก่ตัว ความงมงาย หลงใหลในไสยศาสตร์ ไม่จริงจังในหน้าที่ ไม่เข้มแข็ง เป็นต้น ซึ่งจะทำให้ไม่ก้าวหน้าในทางธรรม หรือเดินไปสู่พระนิพพานได้ มีแต่เสื่อมลงและวินาศเสียก่อน โดยเฉพาะก่อนตาย ดังบาลีว่าไว้ว่า ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย ผู้ประมาทก็เหมือนกับตายแล้ว