کتاب همه می‌میرند با نگاهی به زندگی روزانه یک بازیگر تئاتر به نام «رژین» شروع می‌شود. فردی که به نظر می‌رسید شخصیتی «نارسیستی» یا خودشیفته دارد و شدیدا روی نقش‌ها، رویاها و اهداف بلندآوازه خود پافشاری می‌کند. رژین در سفرهایش به شهرهای مختلف، یک روز با مردی عجیب به نام «رایموندو فوسکا» که شخصیت اصلی رمان همه می‌میرند است آشنا می‌شود. رژین در ابتدا جذف شخصیت مرموز فوسکا می‌شود و با خود عهد می‌بندد که نگاه مرموز و عجیب فوسکا را رمزگشایی کند.

رژین هرچند خودش را بسیار قبول دارد، همواره در تلاش است تا توجه بیشتری کسب کند. او عاشق این است که در مرکز توجه همگان باشد، چه در مهمانی و چه بر روی صحنه. اما با خود فکر می‌کند کار «هنرپیشه‌ها چندان دوامی ندارد.» به تعبیری می‌توان گفت رژین از فراموش شدن می‌ترسد و هنگامی که فوسکا را می‌بیند که چون مرتاضی بی‌حرکت روی نیمکت نشسته و به هیچ‌چیز توجهی ندارد به حال او غبطه می‌خورد. انگار که فوسکا اصلا نمی‌داند «ملال» چیست.