خونه، همیشه یک آدرس نیست. خونه یک صداست. یک نفس گرم که از درز پنجره‌ی زمستانی می‌گذرد. یا نسیمی خنک که از لای پرده‌های خونه میاد داخل و خنکت می‌کنه. خونه ممکن است آنجایی باشد که چایی‌ات سرد می‌شود اما خیالت نه. آن کوچه‌ای که حتی بعد از سال‌ها، وقتی از کنارش رد می‌شوی، دلت را آرام می‌کند. حتی بی‌دلیل.

ما همه، در دل‌مان یک خانه داریم. خانه‌ای که ممکن است دیگر وجود نداشته باشد، خانه‌ای که ممکن است آدم‌هایش رفته باشند، اما ما هنوز به آن فکر می‌کنیم. هنوز باهاش زندگی می‌کنیم.

خانه، جایی‌ست که در آن، لحظات عادی، تبدیل به خاطره می‌شوند. و خاطره، دیوارهایی می‌سازد که هیچ بمبی، هیچ هجرتی، نمی‌تواند خرابشان کند. خانه آخرین سنگر است آخرین گونی شنی که داریم، آخرین چیزی که میشود پشتش پناه گرفت.

متن‌ها و خوانش: احسان طریقت

تدوین: الیاس گرجی

قسمت اول از مجموعه اینجا خانه است به اسم خونه تقدیم شما

------------------------

لینک حمایت از طریق سایت حامی باش

لینک حمایت از طریق سایت پی‌پل

------------------------

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.