Sura al-Anfal, znana również jako „Łupy wojenne”, jest ósmym rozdziałem Koranu. Sura ta została objawiona w Medynie i składa się z 75 wersetów. Rozdział ten omawia przede wszystkim bitwę pod Badr, która miała miejsce między muzułmanami z Medyny a plemieniem Kurajszytów z Mekki.

Sura rozpoczyna się od podkreślenia znaczenia wiary, posłuszeństwa i jedności wśród wierzących. Podkreśla znaczenie przygotowania do bitwy i zachowania niezłomności w obliczu przeciwności losu. Rozdział ten odnosi się również do podziału łupów wojennych oraz znaczenia sprawiedliwości i dobroczynności.

Sura al-Anfal opisuje wydarzenia prowadzące do bitwy pod Badr, w tym przygotowania poczynione przez obie strony. Opowiada o tym, jak muzułmanie odnieśli zwycięstwo, mimo że mieli przewagę liczebną i byli gorzej wyposażeni, podkreślając, że sukces zawdzięczają wsparciu Boga i wierze wierzących.

Rozdział ten porusza również tematy przebaczenia, miłosierdzia i pojednania. Zachęca wierzących do poszukiwania pokoju i unikania niepotrzebnych konfliktów. Podkreśla znaczenie podtrzymywania wartości moralnych nawet w czasach wojny.

Ogólnie rzecz biorąc, sura al-Anfal służy jako przypomnienie dla wierzących, aby pozostali niezłomni w swojej wierze, dążyli do sprawiedliwości i jedności oraz ufali Bożemu przewodnictwu i wsparciu w każdych okolicznościach.