โอ้ ช่างตัดเสื้อ ผู้ถ่อมตัวกับแฝดสามของเขา และแพะตามอำเภอใจตัวเดียว เป็นแหล่งน้ำพุแห่งน้ำนมน้ำนมของพวกเขาเพียงแห่งเดียว ทีละคน ลูกหลานที่ไร้เดียงสาถูกเหวี่ยงเข้าสู่อ้อมอกของโลก (หรือบางทีก็กรามของมัน) ด้วยหนวดเคราแห่งการหลอกลวงอันชาญฉลาดของแพะ เหนือท้องที่ว่างเปล่าที่ถูกกล่าวหาและงานเลี้ยงที่แห้งแล้ง แล้วดูเถิด! ลูกชายแต่ละคน ซึ่งถูกทิ้งแต่ไม่ถูกเหยียบย่ำ สะดุดกับอาชีพฝึกหัดที่บังเอิญราวกับสะดุดก้อนหินปูถนนที่โชคชะตาวางผิดที่ คนแรกใช้นิ้วโอบรอบศิลปะของไม้ต่อไม้ ทำให้เขากลายเป็นโต๊ะที่มีความสามารถพิเศษด้านการทำอาหาร เพียงกระซิบก็เสกงานเลี้ยงราวกับดึงออกมาจากความฝันของกวีที่หิวโหย “โต๊ะ จัดซะ!” ลูกชายหมายเลขสอง โดยมีมิลเลอร์เป็นรำพึง สืบทอดลาตัวหนึ่ง แต่โอ้ ผู้อ่านที่รัก ไม่ใช่แค่ลาตัวใดตัวหนึ่ง สิ่งมีชีวิตอันประเสริฐนี้ไม่ได้ขับถ่ายสิ่งธรรมดา แต่เป็นทองคำแวววาวพร้อมคำพูดลับๆ ของ "Bricklebrit" และคนที่สาม คนโง่หรืออาจจะฉลาดที่สุด เต้นรำกับกงล้อหมุนเพื่อถือกระบอง มันไม่ใช่แค่การติดขัด แต่เป็นการขยายความยุติธรรม ซึ่งเป็นลางสังหรณ์ของการตีที่สมควรได้รับและการป้องกันที่แปลกประหลาด ในการเต้นรำประชดที่ตามมา สิ่งแปลกประหลาดที่มีมนต์ขลังเหล่านี้ไม่เพียงเป็นเกราะป้องกันฟันขบขันของคนยากจนเท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องมืออันชาญฉลาดในการแก้แค้นอีกด้วย เจ้าของโรงแรมที่ละโมบซึ่งมีดวงตาโตกว่าโลงศพพยายามขโมย แต่กลับพบกับความยุติธรรมแห่งบทกวีที่เสิร์ฟโดยโต๊ะที่น่าหลงใหล ลาที่พ่นทอง และกระบองที่กระหายที่จะแก้แค้น ด้วยแววตาที่แวววาวและเวทมนตร์ที่ปลายนิ้ว พี่น้องทั้งสามของเราเต้นรำไปในพระอาทิตย์ตกที่วาดด้วยทองคำและเต็มไปด้วยงานเลี้ยง ในขณะที่เพลงของชัยชนะที่แปลกประหลาดและน่าขันเล่นเบา ๆ ในเบื้องหลัง 🌟🍽️🐴🎋