Els Steendam (1943) volgde verschillende parttime kunstopleidingen. De fase bij de KLM, waar ze als stewardess werkte zag zij als een periode die haar o.a. cultureel en kunstzinnig vormde.

Els was jaren o.a. fan van Joseph Beuys en Louise Bourgeois. Later van George O'Keefe en Marlène Dumas. Ze zocht de vrouwen, geïnspireerd door emancipatie en niet wars van enig activisme.

In 1973 kwam Els samen met haar man als huisarts naar Culemborg waar ze o.a. in contact kwam met kunstenaars zoals Inge Meuleman, Rop Philippi, Henk Biesheuvel en Theo Briggeman. De liefde voor de kunst en haar creativiteit groeide en er kwamen gezamenlijke tentoonstellingen. In 1990 richtte zij met de genoemde kunstenaars LekArt op. Els vond het fijn om kunst te verzamelen en deze te tonen in o.a. de artsenpraktijk.

Tijdens de pandemie heeft Els veel opgepakt. De mandala kwam terug op haar pad. Ze ging er mee aan de slag en betrok er verschillende mensen bij. Dit proces van ontmoeting, bezinning en rust gaf energie en hernieuwde behoefte om te creëren. Voor Els geeft kunst kracht, ruimte en vrijheid. Een van de werken die zij in deze periode maakte is ‘Ode aan het verplegend personeel’. Het is een doek met drie mensen met mondkapjes op die trommelen. Een treffend tijdsdocument.