"ธันวาพาเเกกลับมาได้มั๊ย "

คริสต์มาส ธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี เหมือนหนังสือหน้าสุดท้าย ที่เราดีใจทุกครั้งที่อ่านจบ เทศกาลแห่งการให้ เเบ่งปันความสุข เเต่ในความเป็นจริงแล้วมีอีกหลายดวงใจที่เฝ้าทรมานด้วยความคิดถึงที่ถูกทำให้เเย่กว่าเดิมด้วยอากาศหนาว ในเดือนที่พระอาทิตย์เลิกงานไวแบบนี้ แกกำลังคิดถึงใครอยู่รึเปล่า

"เเค่รอดมาได้ก็เก่งแล้วแก "

มีเเต่คนบอกไปวิ่งไปข้างหน้าให้สุดแรง ไปให้ไกล ไปให้เร็ว บ้างก็ไปได้อย่างราบรื่น บ้างก็เผลอทำอะไรบ้างอย่างร่วงไว้ข้างหลัง เหมือนกับการตั้งเป้าหมายละมั้ง ถ้ามัวเเต่ตั้งและพยายามโดยที่ไม่ปรบมือให้กับตัวเองบ้าง แล้วเมื่อไหร่เราจะได้ยินดีกับตัวเองในวันที่เราชนะ

"ฝนตกก็ตกไป เเต่เราอย่าลืมพกร่ม"

มีคนเคยบอกว่าชีวิตก็คือการตอบคำถามมากไปกว่านั้นก็คือการแก้ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นไปเรื่อยๆ ตลอดทั้งชีวิต จะทำแบบนี้ดีมั๊ยนะ ทำแบบนี้ไปจะโอเครึเปล่า ตัวเราตอนนี้ทำอะไรกับเรื่องนี้ได้มั๊ย พอตอบคำถามไปได้สัก 10 หรือ 20 ปีแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองในบางครั้งว่า ถ้าบางปัญหามี Guide Book ก็คงดีเนอะ จะได้รู้ว่าควรจัดการมันยังไงดี

"รักแท้ รักที่อะไร ?"

ความรักก็เหมือนกับการขับรถหรือการปั่นจักรยาน ไม่มีใครทำเป็นตั้งเเต่แรกหรอกจริงๆมั๊ยครับ บางที่ต้องล้มก่อน ถึงจะเรียนรู้ ต้องเจ็บก่อนถึงจะเข้าใจ มันเป็นเหมือนการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นตลอดชีวิตของเรา หากเป็นคนที่รักไม่เป็น สามารถเรียนรู้ ถ้ารักเป็นแล้ว ก็สามารถรักให้ดีขึ้นได้เช่นกัน

หยุดโฟกัสเรื่องเเย่ๆ หยุดคิดเรื่องกวนใจ หยุดกังวลวันที่อาจจะดีหรือร้ายก็ได้ เพราะมันยังมาไม่ถึง ให้เป็นสักวันหนึ่งที่จะได้หยุดทุกอย่าง เพื่อทำอะไรที่เธอชอบไม่กี่อย่าง ก็พอแล้ว 

"ทุกวันนี้แกเคี้ยวข้าวเร็วมั๊ย ?"

เคยมีคนบอกไว้ว่า เเม้คลื่นเล็กๆก็สามารถไปถึงฝั่งได้เหมือนกัน ชีวิตก็คงเป็นแบบเดียวกัน ไม่ต้องเริ่มหรือจบแบบอลังการก็ได้ เเค่เดินไปในจังหวะที่เราหายใจไหว เดินไหว โดยไม่ต้องคำนึงว่าต้องไปไกลเเค่ไหน หรือเเข่งกับใครอยู่ เพราะสุดท้ายข้างหน้าก็คือข้างหน้า จะเดินไปช้าหรือเร็ว สุดท้ายจะถึงที่หมายเเน่นอน

" บ้าหน่ามีเงินก็พูดได้ดิ "

Bob maley เคยบอกเอาไว้ว่า คนที่ยากจนที่สุดคือคนที่มีเเต่เงิน ฟังดูเป็นอะไรที่ย้อนแย้งจากสิ่งที่สังคมให้เราไล่ตามอย่างมากเลย เรามักจะคุ้นกับคำพูดที่ว่ามีเงินเยอะสิ ดีที่สุด เราต้องหาเงินให้เยอะเข้าไว้นะจะได้สบาย เป็นเรื่องจริงครับที่เงินทำให้เรามีที่อยู่ มีข้าวกิน เเต่มันมีมากกว่านั้นมั๊ย ที่เราต้องการจริงๆ ครอบครัว สุขภาพ หรือเเม้กระทั่งการผจญภัย และอย่างอื่นอีกมากมาย อาจจะเป็นอะไรที่สำคัญไม่แพ้การมีเงินเยอะๆเลยก็ได้

" โลกใจร้ายกับเราแล้ว เราอย่าใจร้ายกับตัวเองเลย "

“You’ve survived 100% of your worst days so far " ไม่ต้องเก่งทุกวันก็ได้ เเค่แกผ่านวันนี้มาได้ก็เก่งมากมายแล้ว

" การพักหน้าตาเป็นไงแล้วนะ ?"

เคยรู้สึกผิดเวลาพักมั๊ยครับ แบบว่า ทำงานมาตั้งเเต่ จันทร์ ถึงศุกร์ ตื่นเช้ามาวันเสาร์ด้วยความรู้สึกว่า นี่แหละคือวันของเรา เเต่สุดท้าย ปัญหาใหญ่ก็เกิดขึ้นครับ เราลืมไปแล้วว่าการพักคืออะไร นอนเฉยๆหรอ ฟังเพลง กินของอร่อย หรือการพักคือการไม่ต้องทำอะไรเลย และรู้สึกผิดทุกครั้งที่นึกถึงคำนี้ อย่ารู้สึกผิดไปเลยครับ เพราะการหยุดพักไม่ได้ทำให้เป้าหมายไกลออกไป นี่คือ วิชาการพัก 101

"โตไปหนูอยากเป็นคนรวย "

โตไปอยากจะเป็นอะไร ? เชื่อว่าหลายๆคนคงเคยทำการบ้านที่มีประโยคคำถามชวนฝันประมาณนี้ในวัยประถมเเน่นอน เเต่ละคนมีรูปในอนาคตที่แตกต่างกันออกไป เเต่อาจจะเพราะเรายังเด็กมากตอนที่จรดดินสอตอบคำถามไป คำตอบอาจจะถูกยัดใส่มือเรามากกว่าเราจินตนาการเอาเองก็ได้ ต้องเป็นแบบนี้นะแกถึงจะมีกิน แบบนี้แหละดีที่สุด หลายๆคนก็เลยไม่ได้คิดเลยว่า คนที่เราอยากโตไปแล้วเราชอบเป็นแบบไหนกันเเน่วันนี้ลองแกล้งๆถามตัวเองดูสิครับ ว่าตัวเราที่เป็นตอนนี้เราเเฮปปี้รึเปล่า หรือเราเเค่กำลังทำให้คนอื่นพอใจเฉยๆ