Bir öykü bilirim, ey toprağın oğulları.

Mecburen değinmeliyim ona ben.

Dokuz ağacın nasıl hayat verdiğini

Devlerin himayesindeki dünyalara.

O ilk çağ idi, Ymir'in devri.

Yoktu deniz ya da kara.

Sadece yıldızsız bir boşluk,

Yalnızdım ben iki karanlık arasında.

Ta ki getirinceye dek Buri'nin oğulları

Kaos'tan Düzen'i; Karanlıktan

Işığı; ölümden yaşamı

Ve geceden parıl parıl gündüzü.

Aesir geldi. Ida Ovası'nda

Kurdular yeni tanrılar krallıklarını.

Oraya diktiler kalelerini, konaklarını,

Bilgelik tahtlarını.

Vardı altınları bol bol

Aşağı Dünya ahalisinden,

Şekillendirdiler fânilerin kaderlerini

Ve çizdiler kendilerininkini, çok önceden.

Gürgen'den ve Dişbudak'tan,

Tahtadan yarattılar ilk Ahali'yi.

Biri ruh verdi diğeri dil;

Biri verdi kandaki ateşi.

Tanırım kudretli bir dişbudak.

Ygddrasil adında.

Bâki durur, dökmez yaprak,

Yetişir bilgeliğin kuyusunda.

Şimdi bahsettiğim Efsuncu, Gullveig - Heid, üç kez yandı, üç kez doğdu,

Falcı, Ateş'in hanımı.

Kindar, içi arzuyla dolu

Şimdi bahsettiğim savaş

verildir Aesir'e karşı.

Vanir, Gulveig'in soyundan

İçti kız kardeşleri için öç andı.

Çıkmıştır şimdi savaş.

Odin fırlatır mızrağını.

Galip gelir Ateş Halkı;

Yıkılır Asgard'ın surları.

Aesir verirler kafa kafaya.

Fakat antlar bozulacaktır.

Efsuncu yapmıştır işini.

Kâhin ağzını açmıştır.

Ama görürüm dahasını. İşte Heimdall'ın boynuzu

Yatar kutsal ağacın altında.

Mimir'in kuyusunda, Tanrılar Tanrısı'nın gözü

Çıkmıştır. Verir misin kulak bana?

Görürüm kaderinizi, ey toprağın oğulları.

Duyarım cengin çağrısını.

Odin'in ahalisi hazırlansın hücuma

Çöken gölgelere karşı.

Söylerim söylemem gerekeni.

Onlardı öldüren iki oğlumu.

intikamdır nedeni

söndürmez yüreğimin ateşini.

Bir dal ökse otu görürüm

Kör bir adamın taşıdığı.

İşte bu zehirli oktur öldürecek

Asgard'ın en sevilen oğlunu.

Cenaze ateşi

Yollar duman kararan göğe,

Frigg ağlar acı acı - çok geç!

Oğlu oturur Hel'in yanında sessizce.

Sarayın altında bağlı birini görürüm,

Durur nehirler Kazanı'nda

Gariban Loki'ye benzer. O eziyet çekerken.

Bir tek karısı bekler yanında.

Söylerim söylemem gerekeni, Üç nehir

Tanrıların diyarlarında birleşir.

Doğudan bir bıçak nehri; kuzeyden

Ve güneydense buz ve ateş ikizleri gelir.

Görürüm bir salon Ölüm'ün kıyılarında.

Yılanlar ve çıyanlar üzerine gezinirler.

Lanetliler Öbür dünya'da

Hüküm zamanını beklerler

Demirkoru'da uyanır Cadı.

Kurt Fenris gününü gün edecek.

Kardeşleri ulur göklere;

Ay ve güneş avları olacak.

Habis rüzgârlar uluyup esecek,

Karanlık Çökecek Dünyalara.

İki karanlık arasında bir boşluk-

Daha ne bilmek ister Tanrılar tanrısı?