Leuk dat je luistert naar The Soul in Paraphrase.

Het gedicht voor deze week is 'Love (III)' van George Herbert (uit The Temple 1633):

'Love bade me welcome. Yet my soul drew back
                             Guilty of dust and sin.
But quick-eyed Love, observing me grow slack
                             From my first entrance in,
Drew nearer to me, sweetly questioning,
                             If I lacked any thing.

A guest, I answered, worthy to be here:
                             Love said, You shall be he.
I the unkind, ungrateful? Ah my dear,
                             I cannot look on thee.
Love took my hand, and smiling did reply,
                             Who made the eyes but I?

Truth Lord, but I have marred them: let my shame
                             Go where it doth deserve.
And know you not, says Love, who bore the blame?
                             My dear, then I will serve.
You must sit down, says Love, and taste my meat:
                             So I did sit and eat.'

We zijn benieuwd naar wat je van deze podcast vindt. Laat het weten via Instagram (@the_soul_in_paraphrase) of via een review in je podcast-app. Bedankt!