تحول سریع فناوری، زیرساخت‌های سنتی را به سیستم از سیستم‌های هوشمند و به‌هم‌پیوسته دگرگون ساخته است. حوزه‌هایی نظیر شبکه‌های هوشمند (برق)، خانه‌های هوشمند، شهرهای هوشمند، حمل‌ونقل هوشمند (جابجایی) و کشاورزی/باغداری هوشمند به عنوان سنگ بنای نوآوری مدرن ظهور کرده‌اند و به چالش‌های حیاتی مانند بهره‌وری انرژی، گسترش شهرنشینی و پایداری زیست‌محیطی می‌پردازند. این سیستم‌ها، که عموماً آن‌ها را Xهای هوشمند (Smart Xs) می‌نامیم، نمایانگر دو ابرروند قرن بیست و یکم هستند: یکپارچگی و تمرکززدایی.

با

این حال، فقدان یک واژه فراگیر برای یکپارچه‌سازی جمعیِ این حوزه‌های به‌هم‌پیوسته،

نیاز به یک چارچوب جامع‌نگر (کل‌نگر) را برجسته می‌سازد. این مقاله مفهوم محیط

هوشمند انرژی (Energy Smart Environment) را به عنوان یک واژه فراگیر برای پوشش دادن تمامیX های هوشمند معرفی می‌کند تا

همگراییِ هوش محیطی، محیط‌های هوشمند و سیستم‌های خودتامین(از طریق دروگری انرژی)

را از منظر انرژی مورد بررسی قرار دهد.

چارچوب

«محیط هوشمند انرژی» در پی پر کردن شکاف میانX های هوشمند است و بدین ترتیب،

رویکردی یکپارچه و جامع‌نگر برای مطالعه و آموزش سیستم از سیستم‌های هوشمندِ

پایدار، به عنوان یک موضوع درسی برای دانشجویان مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی،

فراهم می‌آورد.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.