پراکنده صحبت کردم در مورد تنهایی. میان همه دوستان و اطرافیان نشستی ولی باز تنهایی. باز نگاه میکنی و کسی رو نمیبینی. جرئت هم نمیکنی گاها با کسی صحبت کنی چون نمیدونی که دوست تو هستن یا نه. حتی با 

دوست دختر یا دوست پسر.

تو بعضی از این پادکستها مخاطبم بصورت ناخودآگاه پسرها و مردها هستند. بر من خرده مگیرید لطفا