คอร์สอานาปานสติ วันที่ 8-12 ธ.ค. 66 ณ วัดบุปผาราม กทม. โดย พระกิตติวิมลเมธี (พระอาจารย์สุชีพ สุธมฺโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดบุปผารามวรวิหาร

เข้าสู่อารมณ์อันเดียว นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง ตัวผู้รู้เป็นอิสระอยู่ที่นิมิต คํานี้ถ้าใครไม่เข้าใจ หรือยังไม่แน่ใจ หรือทําไม่ได้ อย่าเก็บไว้เฉยๆ ให้ถามนะ มีเวลา มีจังหวะให้ถาม ถามตัวต่อตัวก็ได้ สนทนากับคนอื่นบ้างก็ได้ เพราะมันเป็นตัวเริ่มที่สําคัญมาก กว่าที่จะมีสภาวะว่ารู้อยู่ที่นิมิตเป็นอิสระ กว่าที่จะมีสภาวะนี้เกิดขึ้น ต้องมีชั่วโมงในการฝึกต่อเนื่องมาพอสมควร แล้วมันก็จะไม่แปลกสําหรับที่เราที่จะไม่แน่ใจนะ ไม่แน่ใจได้ สงสัยได้ แต่เราก็อย่าปล่อยไป เพราะมันเป็นตัวเริ่มในชั้นของจิตตภาวนา สมาธิภาวนาเป็นตัวเริ่มแรก แต่นี่เรามาถึงชั้นของจิตตภาวนา มันตรงเข้ามา เรียกว่า เป็นชั้นที่นิวรณ์เบาบาง

สงบกายลงไป ตัวรู้เป็นอิสระที่นิมิต นิ่งรู้อยู่ ให้รู้เป็นแกนกลางอยู่ที่นิมิต แล้วก็ชำเลืองรู้กระจายไปทั่วร่าง เวลารู้กระจายไป กระจายไป สังเกตดูถ้าส่วนใดที่เกร็งอยู่ บีบเค้นอยู่ เน้นอยู่ เค้นอยู่ ก็จะเจอ เราก็ผ่อนคลายด้วยการสงบกายทิ้งลงไป พอผู้รู้เป็นอิสระได้ นิ่งรู้อยู่ที่นิมิต ก็รู้ลมหายใจ เริ่มรู้ลมกระทบยาวเบา ลมกระทบออกยาวเบา ลมกระทบเข้ายาวเบา ลมกระทบออกยาวเบา ลมกระทบเข้ายาวเบา ที่เป็นธรรมชาตินะ ข้ามเข้าสู่ระบบการถูกรู้ที่เป็นธรรมชาติเลย ตรงเข้าไปสู่สิ่งถูกรู้ คือลมที่เป็นธรรมชาติเลย แม้มีการกําหนดอยู่ แต่เราไม่ได้ใส่ใจการกําหนด ตัวผู้รู้ไม่ได้ใส่ใจการกําหนดนั้น ใส่ใจแค่ลมกระทบออกเบายาว ลมกระทบเข้าเบายาว กระทบออกเบายาว กระทบเข้าเบายาว ตัวรู้ก็รู้เบาๆ รู้ลมนั้น กระทบออก รู้เบาๆยาว กระทบเข้า รู้เบาๆยาว ตัวรู้ก็รู้เบาๆ ไม่ได้จ้อง ไม่ได้เพ่ง ไม่ได้เล็ง ไม่ได้ปัก ไม่ได้หวัง ไม่ได้คาดหมาย ไม่ปรารถนาอะไร รู้ลมกระทบออกเบายาว รู้ลมกระทบเข้าเบายาว รู้เป็นอิสระนิ่งอยู่ที่นิมิต นิ่งรู้อยู่ที่นิมิตเป็นหลักไว้ก่อน ส่วนรู้ลม ทันบ้างไม่ทันบ้างก็ไม่เป็นไร คอยรู้ไป นิ่งรู้อยู่ที่นิมิต รู้ลมกระทบออกเบายาว รู้ลมกระทบเข้าเบายาว ในขณะที่รู้ลมกระทบออกลมกระทบเข้าเบายาวอยู่นั้น ตัวรู้ถ้ารู้ลมนั้นเบาๆ มันจะกระจายรู้ ไปรู้กายส่วนอื่นด้วย แต่แกนของรู้อยู่ที่นิมิต ทําอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แค่รู้ลมกระทบออกเบายาว ลมกระทบเข้าเบายาว รู้มีกําลังนิ่ง แต่ว่ารู้ทําหน้าที่รู้แบบเบาๆต่อลมกระทบออก ทําหน้าที่รู้เบาๆต่อลมกระทบเข้า รู้จึงล้นมีกําลังล้นกระจายไปรู้ส่วนอื่นที่เป็นกาย ส่วนบน ส่วนล่าง จนกระทั่งว่าสามารถที่จะรู้กายทั้งกาย พอรู้กายทั้งกายก็นําพาเข้าไปสู่การสังเกต นิ่งรู้อยู่ เกิดการสังเกตลมขึ้นมาทันที ลมก็ไม่ใช่เรา พอรู้กระจายไปทั่วร่าง แล้วลมรู้บ้างไม่รู้บ้าง เบาบ้าง หยาบบ้าง สั้นบ้าง ยาวบ้าง ละเอียดบ้าง ไม่ไปคาดหมายว่าจะเป็นลมเบา ลงบาง ลมยาว ลมสั้น รู้ตามความเป็นจริงของลมที่กระทบ ลมกระทบเบา จนแทบจะไม่กระทบอยู่แล้ว จิตก็เข้าไปสังเกตการหายใจ สติจะทําหน้าที่สังเกตการหายใจ บางครั้งมีการหายใจอยู่แต่ไม่มีลมกระทบ มันเบามาก ตัวรู้ก็สังเกตการหายใจนั้น มันจะมีตัวสังเกตการหายใจแทนการรู้ แต่เราไม่ต้องไปพยายามทําแทนมันนะ มันเกิดของมันขึ้นมาอย่างนี้ สังเกตการหายใจ สังเกตร่างกายทั้งร่าง สังเกตตัวผู้รู้ที่นิ่งอยู่

ถ้ามีความสงสัยในเรื่องของสภาวะที่กําลังปรากฏ ผ่านไปนะ ทิ้งเลย เข้าไปสู่ความแค่รู้ พอสงสัยเรื่องไหนผ่าน เข้าไปสู่ความแค่รู้

นั่งรู้ไปอย่างนี้ หลุดบ้าง ง่วงบ้าง หลุดบ้าง ง่วงบ้าง ไม่เป็นไร

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน