คอร์สอานาปานสติ วันที่ 21-24 มี.ค. 67 ณ วัดบุปผาราม กทม. โดย พระกิตติวิมลเมธี (พระอาจารย์สุชีพ สุธมฺโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดบุปผาราม วรวิหาร

เราจะเข้าสู่การปฏิบัติ บัลลังก์บ่ายวันนี้ เป็นบัลลังก์ที่แช่มชื่นตั้งแต่ขณะจิตแรก ต้องปลดออกจากสภาพความกดดันทั้งหมด โดยที่เราออกจากตัณหาจริยา ออกจากอิจฉาวจร ไม่มุ่งหวังอะไรเลย ทําแค่หนึ่งขณะจิต

พร้อมแล้ว สงบกาย

นิ่งรู้เฉยอยู่ อย่าไปกําหนดรู้

มีลมมาโดนตัว มันก็แค่รู้แล้วก็ปล่อย

มีเสียงกระทบ แค่รู้ก็ปล่อย

อย่าไปปรุงว่า อ๋อ อันนี้นะ อันนี้เป็นสัญญาไหม อันนี้เป็นสัญญาไหม

ถ้าว่ามันจะเกิดกําหนดการปรุงว่า อันนี้เป็นสัญญาไหม ก็แสดงว่ามันเกิดความสงสัย ตัวนิ่งรู้เฉยอยู่ก็จะเห็นว่า รู้ว่ามันสงสัยอยู่

นิ่งรู้เฉยอยู่ที่ฐานอิสระ

นิ่งรู้เฉยอยู่ที่ฐาน ความเบาสบายก็รู้ แค่รู้มันเฉยๆ

เมื่อมีสิ่งใดปรากฏ ในความคิดที่แฉลบแวบไปแวบมา แล้วมันมีชื่อของสิ่งต่างๆ ชื่อคน ชื่อสิ่งของ ชื่อวัตถุ พึงรู้ไว้ว่านั่นแหละคือ สัญญา เป็นความคิดที่เกิดจากสัญญา เป็นความคิดที่แวบไปแวบมา แล้วมันมีชื่อของสิ่งต่างๆ โผล่แวบวับ แวบวับ นั่นแหละคือสัญญา มันมาตามกําลังของสัญญา แค่รู้นะ ไม่ต้องไปจัดการใดๆทั้งนั้น นิ่งรู้เฉยอยู่ที่ฐาน

บางทีมันเป็นสัญญากรรม บางทีมันก็เป็นสัญญาบัญญัติ สัญญาบัญญัตินี้จะโผล่มาเป็นในสิ่งที่มันมีชื่อ สัญญากรรมจะโผล่มาจาก การกระทํา การพูด การตัดสินใจของเราในอดีต เพียงรู้ว่ามันคือสัญญา นิ่งรู้เฉยอยู่ที่ฐาน และรู้ว่ามันคือสัญญา แล้วมันแช่มชื่นข้างในก็แค่รู้นะ อย่าไปยินดี อย่าไหลลึกลงไปกับมัน ถ้ามันแต่งปรุง เข้าสู่ฐาน นิ่งรู้อิสระ ดู โดยไม่ต้องจ้องดู

ขยับปลายนิ้วมือขวา ตัวรู้นิ่งเฉยอยู่ ชำเลืองดูนิ้วมือขวา ขยับ รู้ มือขวายก รู้ วางมือขวาบนเข่าขวา รู้

ขยับนิ้วมือซ้าย รู้ ยกมือซ้ายขึ้น รู้ วางมือซ้ายที่เข่าซ้าย รู้

นิ่งรู้เฉยอยู่อย่างอิสระ ผงกหน้านิดหนึ่ง แล้วก็ลืมตาออกจากสมาธิได้ 

ทีนี้ก็สอบถามเรื่องปัญญากันนะ เป็นอย่างไร สัญญามาเต็ม แต่สัญญามาวันนี้ รอบนี้สัญญามาเป็นอย่างไร สังเกตเวลาสัญญามา จะมาเป็นชื่อ เป็นชื่อคน ชื่อสิ่งของ ที่มันโผล่มา มันเป็นความคิดที่ประกอบไปด้วยสัญญา เราดูมัน พอเราดูทันมันสักตัวนะ มันจะสนุกเลย มันดูทันไปเลย มันเป็นสัญญาบัญญัติกับสัญญากรรม มันก็ต้องผ่าน 

แล้วก็บุญ ต้องขวนขวายด้วยนะ แต่ขวนขวายแบบสบายๆ เพราะว่าตัวกุศลจะเป็นตัวอุปการะ มันขัดเกลานั่นแหละ แต่มันขัดเกลาโดยใน พระเจ้าตรัสว่า

• ทาน ขัดเกลาความตระหนี่
• ศีล ขัดเกลาความโกรธ
• ภาวนา ขัดเกลาความหลง

โลภ โกรธ หลง มันเป็นบริวารของอวิชชานะ และบางทีเรายังไม่ถึงที่สุด เราก็จะต้องอาศัยการขัดเกลาไปก่อน บุญเป็นตัวที่คอยขัดเกลาอยู่เรื่อยๆ จะต้องหาเรื่องทําด้วยปัญญานะ ไม่ใช่ไปทําแบบเขาหลอกลวงเอา เดี๋ยวนี้มันเยอะนะ ตามเพจตามเว็บต่างๆเยอะมาก คนชวนทําบุญ แล้วก็นักบุญเมืองไทยก็มือลั่นให้

จากนี้ก็ปฏิบัติอิสระกันนะ