Czy w dorosłym życiu naprawdę da się budować autentyczne przyjaźnie? A może z wiekiem przychodzi selekcja – mniej ludzi, ale więcej jakości?

Rozmawiamy o przyjaźni, o relacjach, które potrafią przetrwać milczenie, różne etapy życia, a nawet długie przerwy w kontakcie.
Zastanawiamy się, jak zmieniło się nasze podejście do przyjaźni na przestrzeni lat – od dziecięcych paczek po dorosłe, kameralne kręgi.
Mówimy o lojalności, obecności, zrozumieniu i o tym, że nie każda relacja musi przetrwać – i to też jest w porządku.

Ten odcinek to spokojna, szczera rozmowa o bliskości, której nie trzeba udowadniać codziennym kontaktem. Bo przyjaźń nie zawsze wygląda idealnie – ale kiedy jest prawdziwa, zostaje nawet wtedy, gdy życie robi się cicho i trudno.