Świat emocji to niezmierzona otchłań, istne pole minowe, biała plama na mapie części osób w spektrum autyzmu. Jest to na tyle skomplikowana sprawa, że ciężko jest nam nazywać nasze odczucia, a co za tym idzie nie umiemy zazwyczaj ich dobrze nazwać, a co dopiero odpowiednio na nie reagować. Nie żeby ludzie poza spektrum rozumieli tą sferę jakoś wybitnie dobrze, ale zdecydowanie lepiej sobie radzą niż autystycy i osoby z Zespołem Aspergera. Kluczem do zrozumienia tej przypadłości jest słowo „intuicja”, coś co u osób w spektrum niekiedy nie jest w pełni wykształcone, a co jest kluczowe jeżeli chodzi o radzenie sobie z uczuciami. Jak zatem wygląda życie osoby mającej problemy w tych sprawach? Jak radzi sobie w relacjach z ludźmi albo w trudnych sytuacjach? Czy Ewangelia dostarcza jakiekolwiek rozwiązania lub wskazówki w tej kwestii? 

Nazywam się Aleksander i w wieku 15 lat zdiagnozowano u mnie Zespół Aspergera. Uważam, że Chrystus opisany w Biblii jest drogą, prawdą i życiem i inaczej nie osiągnę zbawienia jak tylko poprzez wiarę w to, że jest On Synem Bożym. Moim pragnieniem jest przedstawić to jak patrzę na Boga i doświadczam tego co mnie otacza przez pryzmat mojej przypadłości.

Muzyka w tle to Polonez B moll Fryderyka Chopina, wydanie pośmiertne