Zanim świt zapadnie w mrok, zróbmy chociaż jeden krok. Niezmiennie płynie czas, spogląda w twarze gwiazd. I niesie naszej ziemi tajemniczy blask. Lecz planet srebrny pył nie wraca tam, gdzie był, dlatego nie spoglądaj nigdy w tył. Nim słońca złoty krąg do naszych wpadnie rąk, na ziemi wznośmy szczęścia dom. Nim nieba jasne skry wypełnią nasze dni, będziemy drogą życia szli. Zanim czas zmieni nas, zakochajmy się chociażby jeden raz. Bierzmy to, co daje los i nie mówmy, że już dość. Cieszmy się z każdego dnia, póki miłość w sercach trwa. Chrońmy świat zielonych lat, zanim młodość porwie wiatr, zanim czas odmieni nas, spójrzmy życiu prosto w twarz... Zanim świt zapadnie w mrok, zróbmy chociaż jeden krok.

Zapraszamy do ciulania