W czasie II wojny światowej Wanda Pomianowska należała do Armii Krajowej. Była łączniczką oddziałów partyzanckich, m.in. Jana Piwnika ps. Ponury z Komendą Główną AK. W 1945 r. z obawy przed UB wyjechała do Krakowa, następnie do Warszawy. Od jesieni 1980 r. Wanda Pomianowska działała w „Solidarności” Rolników Indywidualnych oraz była członkiem Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego „Solidarności” Rolników Indywidualnych przy Regionie Świętokrzyskim.
Po wprowadzeniu stanu wojennego internowana. Po odzyskaniu wolności nadal działała w strukturach konspiracyjnych.