7 maja 1982 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kieleckiej i biskupem tytularnym Rapidum. Jego zawołanie w herbie biskupim brzmiało: „Kochać miłosierdzie”. Był współtwórcą i aktywnym uczestnikiem Biskupiego Komitetu Pomocy Potrzebującym w Kielcach. Zajmował się niesieniem pomocy internowanym, aresztowanym lub zwalnianym z zakładów pracy ze względów politycznych oraz ich rodzinom. W czasie stanu wojennego udzielał posług religijnych w Ośrodku Odosobnienia Kielce-Piaski.