P1- Venedik, uluslararası liman Denizlere hâkim Venedik’in çok hareketli uluslararası bir limanı vardı. Özellikle Doğu ile olan trafiği desteklemek için, San Marco'nun kıyısının asfalt kaplaması gerekli hale geldi. Sonra, öldüğüm yıl olan 1324'te, yer döşemesi bitirildi. Daha sonra eski tersane (depo) büyütülüp  yeni bir tersane inşa edildi. Esasen gemileri yani ticari kadırgayı inşa ediyorlardı, ki bu  temel bir faaliyet  haline geldi.
P2 – Denetim ve  Çarpı İşareti Orta Çağ sırasında, yani benim zamanımda, şehirle liman bir bütündü. Doğal koyda her türden gemi demir atıyordu. Gemiler denize çıkmadan önce sıkı denetimlere tabi tutuluyor ve su hattına karşılık gelen çarpı işareti ile gösteriliyordu.  Bu işlem aşırı yükün yüklenmesinden sakınmak için yapılıyordu. Venediklilerin yabancılara gemi satışı yasaklanmıştı.
P3- Mürettebat Komutan otuz yaşın üzerinde olmalıydı. Gemide tüccarlarla birlikte sorular ve acil durumlar ele alınırdı. Denizcilere maaş ödeniyordu ve vergisiz ticaret ile ürün ticaretinden para kazanıyorlardı.  Eğer yola çıkarken denizci yoksa Pula'da boş pozisyonlar dolduruluyordu. Geminin kâtipleri, deniz uzmanları, doktor ve rahip de yelkenli gemiye biniyordu.    
P4 - Serbest  denizcilik Venedik’in limanından Konstantinopolis’in limanına  devlet trafik hattı ve serbest  özel denizcilik vardı. İkincisi, yuvarlak gemiler veya yelkenli gemiler gibi kargo gemilerinde taşınan soda, tuz, şeker, ham yün gibi ağır malların trafiğine ayrılıyordu. Tüccarlar ve onların mallarının taşındığı yolları korumak için limanlar önemli anlaşmalara imza attı.