สมเด็จพระบรมศาสดาไว้อาลัยให้แก่เราท่านทั้งหลาย ให้เป็นเครื่อง

ประจำใจของเราท่านทั้งหลายทุกถ้วนหน้า เรียกว่า ปัจฉิมวาจา พระองค์ทรง

รับสั่งพระวาจานี้แล้วหับพระโอษฐ์ไม่ทรงรับสั่งต่อไป

       พระวาจาอันนี้เป็นที่ตรึงใจของหญิงชายในโลกทุกถ้วนหน้า ทั้ง

คฤหัสถ์ บรรพชิต สมเด็จพระบรมสามิสสัมมาสัมพุทธเจ้า ไว้อาลัยให้แก่เรา

ท่านทั้งหลายในเรื่อง เวยฺญธรรม ของสังขารทั้งหลาย อาลัยอันนี้แหละเป็น

ปัจฉิมวาจาของพระจอมไตร ให้เราจำไว้อย่าลืมหลงว่าเราต้องเป็นอย่างนี้แน่

ไม่แปรผัน

       เมื่อทราบชัดด้วยใจของตนมั่นในขันธสันดานแล้ว ความเสื่อมไปของ

สังขารทั้งหลาย หรือสังขารทั้งหลายเสื่อมไป ไม่ได้มีถอยกลับเลย แม้แต่

สังขารใดสังขารหนึ่ง อาศัยสราคธาตุ สราคธรรม หรือวิราคธาตุวิราคธรรม

เกิดขึ้นที่เรียกว่า สังขาร สิ่งที่มีขึ้นเกิดขึ้น ปรุงขึ้นแล้ว ตกอยู่ในความแปรไป

เสื่อมไปไม่มีเหลือเลย แม้สังขารอย่างใดอย่างหนึ่งเสื่อมไปทั้งนั้น

       ความเสื่อมอันนี้แหละเป็นเครื่องประจำใจของเราท่านทั้งหลาย ทั้ง

คฤหัสถ์ บรรพชิต หญิงชายทุกถ้วนหน้า ให้นึกถึงความเสื่อมอันนี้ไว้