PAULINES

By Daughters of St. Paul | Phil-Malaysia- PNG-Thai Province

On the occasion of the 60th anniversary of the birth to heaven of its co-foundress, Venerable Thecla Merlo and on the 30th anniversary of the Pauline trademark, the Daughters of St. Paul announces a r... more

5

11 ratings

Download on the App Store

Download on the App Store

Get it on Google Play

FAQs about PAULINES:

How many episodes does PAULINES have?

The podcast currently has 2,747 episodes available.

PAULINES episodes:

July 18, 2024 Walking with the Saints Podcast | Feast of Saint Arsenius, the Great, Patron Saints of Jesuits and Franciscan | July 19
Walking with the Saints Podcast | Feast of Saint
Arsenius, the Great, Patron Saints of Jesuits and Franciscan | July 19

I have always something to repent after having talked, but have never been sorry for having been silent.” These words came from St. Arsenius of Rome, who was known to be always quiet and prayerful. He was a Roman tutor
who became a hermit in Egypt and his teachings influenced greatly the development of asceticism and the contemplative life. Arsenius was born in Rome
to a noble family in 350. After the death of his parents, his sister entered the cloister and he, after distributing all their property to the poor, was recommended by the pope to be the tutor of the two sons of Emperor Theodosius
I, of Constantinople since he knew Greek literature, was wise, and righteous. Arriving at the Emperor’s palace, he was introduced to a life of extravagance and luxury, but he was never happy about it. While praying one day, he said: “O God, teach me how to be saved.” And God’s answer was in the Gospel he was then reading. Seeking for eternal salvation, he left Constantinople and went to the desert to become a monk. When he presented himself to the father of the monks, he was put under the care of St. John the Dwarf. St. John treated him with indifference and seeming aversion, to test him, but he did not react negatively. Instead he remained humble and quiet, so he was accepted at once. Arsenius desired for greater solitude. St. John allowed him to live in a hidden cave in the desert. He never visited his friends nor was available to receive visitors. He requested his disciples to entertain whoever wanted to see him. He only met other people when he attended spiritual conferences. Asked why he avoided company, he answered: “God knows how dearly I love you all; but I cannot be both with God and with men at the same time; nor can I think of leaving God to converse with men.” In 434 the tribesmen from Libya raided the monasteries and hermitages and Arsenius was
forced to go to Troe and spent some time in the island of Canopus. He spent the next fifteen years wandering in the wilderness. He was always prayerful and did not allow his work to diminish his time for prayer. When his former pupil became the Roman Emperor, he wanted to employ Arsenius, but they could not find him. After a long search, they found him, but he refused to return to the court and did not accept any work, not even to distribute the alms for the poor and the neighboring monasteries. Arsenius
loved poverty. He refused the rich legacy his relative gave to him. He was also inclined to shed tears in reparation for the life he had before becoming a monk so that when he was already old his eyelashes were worn out. As he was dying he was also in great tears but he died in great peace, full of faith in the year 445 at the age of 95.
Today, two of his important writings are still extant: a guideline for monastic life, and a commentary on the Gospel of Luke. There is also a compilation of many
spiritual sayings attributed to him. His contemporaries admired him greatly and surnamed him THE GREAT.
Virtue: piety, humility, detachment, temperance, charity, commitment, perseverance and patience.
Prayer: “St. Arsenius, help us to shun the riches of the world and love God above al things.”

...more
5min
May 30, 2024 Mabuting Balita l Mayo 31, 2024 – Biyernes
Mabuting Balita l Mayo 31, 2024 – Biyernes
Ikawalong Linggo ng Karaniwang Panahon

Ebanghelyo: Lucas 1,39-56
Nagmamadaling naglakbay si Maria papunta sa isang bayan sa mataas na lupain ng Juda. Pumasok siya roon sa bahay ni Zacarias at binati si Elizabeth. Nang marinig ni Elizabeth ang bati ni Maria, sumikad ang sanggol sa
sinapupunan niya, at napuspos ng Espiritu Santo si Elizabeth at malakas siyang sumigaw at sinabi: “Lubos kang pinagpala sa mga kababaihan. Pinagpala rin ang
bunga ng iyong sinapupunan! Sino nga ba naman ako’t naparito sa akin ang ina ng aking Panginoon? Nang umabot sa aking pandinig ang iyong pagbati, sumikad sa
tuwa ang sanggol sa aking sinapupunan! Pinagpapala ang naniniwalang magaganap ang mga sinasabi sa kanya ng Panginoon.” At sinabi ni Maria: “Dinadakila ng aking kaluluwa ang Panginoon at nagagalak ang aking espiritu sa Diyos na aking Tagapagligtas dahil isinaalang-alang niya ang balewalang utusan niya, at mula ngayon, ituturing akong mapalad ng lahat ng salinlahi. Dakila nga ang ginawa sa akin ng Makapangyarihan, banal ang kanyang Pangalan. Patuloy ang kanyang awa sa
mga sali’t-salinlahi para sa mga may pitagan sa kanya. Ipinakita niya ang lakas ng kanyang bisig, ipinagtabuyan ang mga taong may mapagmataas na balak.
“Pinatalsik niya sa luklukan ang mga makapangyarihan, itinampok naman ang mga balewala. Binusog niya ng mabubuting bagay ang mga nagugutom at itinaboy naming walang-wala ang mayayaman. Nilingap niya ang Israel na kanyang lingkod, inalala ang kanyang awa ayon sa ipinangako niya sa ating mga ninuno, kay Abraham at sa kanyang angkan magpakailanman.” Mga tatlong buwang nanatili si Mariang kasama ni Elizabeth at saka nagbalik sa kanyang bahay.

Pagninilay:
Sa pagmamadali kong umuwi, nakalimutan ko ang pangako ko sa aking pamangkin. Pagdating sa bahay ng
aking kapatid, patakbong yumakap ang pamangkin ko at tuwang-tuwang nagtanong – “Uncle, where is my donut?” Naku, halos matunaw ako sa hiya dahil wala akong
dalang donut. Sabi ko na lang sorry at bukas ko na lang bibilhin kasi nalimutan ni uncle. Laking gulat ko nang ngumiti ang aking pamangkin at niyakap akong
muli, sabay sabing, “It’s OK uncle. But tomorrow it’s already 2 boxes”. Mga kapanalig, sa Mabuting balita ngayon, nagmamadali si Maria upang dalawin si Elisabet na kanyang pinsan. Nagmamadali sapagkat dala-dala niya ang Mabuting Balita sa kanyang sinapupunan. Hindi niya
ito makakalimutan sapagkat napakalaki at kagila-gilalas ito, na tiyak na ikamamangha ni Elisabet, na nakaranas din ng himala sa kanyang pagdadalang-tao. Pareho ang
dumalaw at dinadalaw na may pasalubong sa bawat isa. Pareho nilang tangan sa kanilang puso at sinapupunan ang Mabuting Balita, at ang tinig na maghahanda ng
daan para sa Mabuting Balita. Parehong nanalig sa kapangyarihan ng Diyos at naging bahagi sa plano ng kaligtasan ng sanlibutan, ang magpinsan. Sa kanilang pakiki-isa at pagtugon sa Diyos nasimulan ang daan sa pangakong kaligtasan. Kapanalig, Paanyaya ito sa atin na makiisa at magmadali rin sa pagbabahagi ng Mabuting
balita sa ating kapwa, na naghihintay marinig ang tinig at plano ng Diyos sa buhay nila. Nawa’y huwag nating malimutan ang tunay at nakasasabik na pasalubong para sa kanyang bayan – ang wagas na pagmamahal at walang hanggang awa at biyaya ng Diyos. Amen.

...more
6min
May 29, 2024 Mabuting Balita l Mayo 30, 2024 – Huwebes
Mabuting Balita l Mayo 30, 2024 – Huwebes
Ikawalong Linggo ng Karaniwang Panahon
Santa Juana ng Arco
Ebanghelyo: MARCOS 10:46-52
Dumating si Hesus sa Jerico, at pag-alis n’ya roon kasama ng kanyang mga alagad at ng marami pang tao, may isang bulag na pulubi na nakaupo sa tabing-daan-- si Bartimeo, na anak ni Timeo. Nang marinig niya na si Hesus na taga-Nazaret ang dumaraan, nagsimula siyang sumigaw: “Kaawaan mo ako, Jesus, anak ni David.” Pinagsabihan siyang tumahimik ng mga tao pero lalo lamang niyang nilakasan ang kanyang sigaw: “Panginoon, anak ni David, maawa ka sa akin!” Huminto naman si Hesus at sinabi: “Tawagin n'yo siya.” “Lakasan mo ang iyong loob at tumindig ka. Tinatawag ka nga niya.” Inihagis nito ang kanyang balabal at paluksong lumapit kay Hesus. Kinausap ito ni Hesus at sinabi: “Ano ang gusto mong gawin ko?” “Ginoo, makakita sana ako.” “Sige, ang iyong
pananalig ang nagligtas sa iyo.” Agad s’yang nakakita at sumunod s’ya kay Hesus sa daan.

Pagninilay:
Itinalaga ni Papa Francisco ang taong ito na Taon ng Panalangin bilang paghahanda sa dakilang Jubileo sa 2025. Paano ba dapat manalangin? Isang napakagandang
halimbawa ng panalangin ang ebanghelyo ngayon. Hindi lamang sumigaw si Bartimeo upang humingi ng tulong kay Kristo nang may matibay na pananampalataya. Aktibo
rin niya siyang hinanap sa pamamagitan ng pagbangon at paglapit sa kanya. Matiyaga at patuloy siyang tumawag kay Hesus na kinilala niya bilang Mesiyas, kahit na pinigilan siya ng iba. Buong tiwala niyang sinabi kay Kristo na gusto niyang makakita, at dininig ng Panginoon ang kanyang hiling. Nagsimulang makakita si Bartimeo, at
natanggap rin niya ang dakilang biyayang makita ang mukha ni Kristo. Kay Bartimeo, matututunan natin ang mga katangian ng panalangin: Una, ito ay simple at mapagkumbaba – kinikilala ang kahinaan at kakulangan, at idinudulog ito sa Panginoon nang walang maraming palabok na salita. Ikalawa, may matibay itong
pananampalataya. Ikatlo, punumpuno ito ng pag-asa na nag-udyok kay Bartimeo upang bumangon at lumapit kay Jesus. Ika-apat, paulit-ulit at matiyaga niyang sinambit ang kanyang pagsusumamo, kahit na pinigilan siya ng iba.
Para kay Santa Teresita ng Lisieux: “Ang panalangin ay silakbo ng puso; ito’y isang simpleng tingin sa langit, isang sigaw ng pagkilala at ng pag-ibig, na yumayakap ng pagsubok man o kagalakan.” Kapanalig dasal tayo Ha.

...more
4min
May 28, 2024 Mabuting Balita l Mayo 29, 2024 – Miyerkules
Mabuting Balita l Mayo 29, 2024 – Miyerkules
Ikawalong Linggo ng Karaniwang Panahon

Ebanghelyo: MARCOS 10:32-45
Sa paglakad ng mga alagad paahon sa Jerusalem, nanguna si Hesus at nagtaka sila. Natakot naman ang mga kasunod nila. Muli niyang isinama ang Labindalawa at habang nasa daan ay sinimulan niyang sabihin sa kanila ang mga sasapitin niya: “Tingnan ninyo, papunta na tayo sa Jerusalem. Doon ibibigay ang Anak ng Tao sa mga Punong-pari at mga guro ng Batas na maghahatol sa kanya ng kamatayan. Kaya ibibigay nila siya sa mga pagano. Pagtatawanan nila siya, luluraan, hahagupitin at papatayin. Ngunit babangon siya pagkatapos ng tatlong
araw.” Lumapit noon kay Hesus sina Jaime at Juan na mga anak ni Zebedeo, at sinabi sa kanya: “Guro, gusto sana naming gawin mo ang hihingin namin sa iyo.”
“Ano ang gusto n'yong gawin ko?” “Ipagkaloob mo sa amin sa iyong kaluwalhatian na maupo ang isa sa amin sa kanan mo, at ang isa naman sa kaliwa mo.” “Talagang
hindi ninyo alam kung ano ang hinihingi ninyo. Maiinom ba ninyo ang kopang iinumin ko at mabibinyagan sa binyag na ibibinyag sa akin?” “Kaya namin.” “Totoong iinom din kayo sa kopang iinumin ko at mabibinyagan sa binyag na
ibibinyag sa akin. Ngunit wala sa akin ang pagpapaupo sa aking kanan o kaliwa. Inihanda ito para sa iba.” Nang marinig ito ng sampu, nagalit sila kina Jaime
at Juan. Kaya tinawag sila ni Hesus, at sinabi sa kanila: “Nalalaman ninyo na sinusupil ng mga naghahari ang kanilang mga bansa at inaapi ng mga nasa kapangyarihan. Huwag namang ganito sa inyo: ang may gustong maging dakila, siya ang maging lingkod ninyo, ang may gustong mauna sa inyo, siya ang maging alipin ninyo. Gayundin naman, dumating ang Anak ng Tao hindi para paglingkuran kundi maglingkod at ibigay ang kanyang buhay bilang pantubos sa marami.”

Pagninilay:
Sa ating Ebanghelyo ngayon, hiniling nina apostol Santiago at Juan na maupo sa kanan at kaliwa ni Hesus kung sakaling maghahari na siya sa mundo. Tanda ito na hindi pa nila lubusang naiintindihan kung anong klaseng paghahari ang gagawin ni Hesus sa mundo.
Maghahari si Hesus sa mundo sa pamamagitan ng paglilingkod nang may pagpapakumbaba. Mag-aalay siya ng kanyang buhay alang-alang sa kapakanan ng kanyang
pinaglilingkuran. Ang tunay na paglilingkod ay may
pagsasakripisyo ng sarili alang-alang sa ikabubuti ng iba. Minsan kailangan nating pag-isapan ang mga praktikal na katanungan gaya ng: Hindi kaya magaling, may kakayanan, at mas naka-aangat ako sa buhay ay dahil mas malaki ang responsibilidad kong tumulong at maglingkod sa iba? Hindi kaya mas maraming biyaya ang aking natatanggap dahil mas malaki ang aking oportunidad at
responsibilidad na tumulong sa mga nangangailangan? — Ito marahil ang ibig sabihin ni Hesus sa ating Gospel: “Ang pinakadakila sa inyo ay dapat matutong maglingkod sa inyo.” Sa huling yugto ng ating buhay, walang paunahan sa Muling Pagkabuhay. Diyos ang huhusga sa atin, kung nararapat tayong magkamit ng biyaya ng Muling Pagkabuhay. Ang sukatan ng Diyos ay kung gaano
tayo nagmahal—ibig sabihin kung gaano natin pinahalagahan ang isa’t isa, at hindi kung gaano kadami ang nalalaman natin at nakamit nating tagumpay sa
buhay. Ganyan tayo nakikiisa sa plano ng Diyos kooperasyon, hindi kompetisyon.
Manalangin tayo: O Hesus, inalay mo ang iyong sarili upang ako’y maligtas mula sa kasalanan. Turuan mo akong
makapaglingkod din sa iba nang may pagpapakumbaba. Amen.

...more
5min
May 27, 2024 Mabuting Balita l Mayo 28, 2024 – Martes
Mabuting Balita l Mayo 28, 2024 – Martes
Ikawalong Linggo ng Karaniwang Panahon

Ebanghelyo: MARCOS 10,28-31
Nagsalita si Pedro at sinabi: “Iniwan namin ang lahat upang sumunod sa iyo.” Sinabi ni Hesus: “Talagang sinasabi ko sa inyo: walang nag-iwan ng tahanan, mga kapatid, ina at ama at mga anak at mga bukid alang-alang
sa akin at sa Ebanghelyo na walang gantimpala. Tatanggap nga siya ngayon ng makasandaang beses ng mga tahanan, mga kapatid, mga ina at mga anak at mga
bukid sa gitna ng mga pag-uusig, at sa panahong darating nama'y makakamit n’ya ang buhay na walang hanggan. May mga una ngayon na mahuhuli at may mga huli
naman na mauuna.”

Pagninilay:
Narinig natin ang sinabi ni Pedro, “Tingnan po ninyo, iniwan namin ang lahat at kami’y sumunod sa inyo.” Mukhang may hugot ang binitawang salita ni Pedro. Totoong may kalakip na pag-uusig, sa bawat panawagan na sumunod sa yapak ng ating Panginoon. Ito ang great challenge. Noong nagsisimula akong tumugon sa calling ng pagmamadre, exciting para sa akin. Dahil nananabik ako noon na manahan sa kumbento. At sa formation na natanggap ko, doon ko lang napagtanto na ang
kamangha-manghang panawagan ay ang ugnayan ko sa Diyos. Sa initial formation, dahan-dahan kong nauunawaan kung sino ako. Unti-unti, natutuhan ko ring mahalin ang sarili ko. Kasabay nito, little by little, ang nakilala kong Hesus, hindi ko lang nakikilala sa pangalan kundi, ang tunay na kahulugan ng Kanyang
pangalan sa aking buhay. Kay tamis pagnilayan: Aking Tagapagligtas. Hindi lang din Siya bilang aking Hesus Maestro na nagtuturo sa akin, kundi isang Maestro
na mas nakakaalam pa ng aking pagkatao kaysa sa akin. Nang tumatagal na ako sa pagtugon sa paghuhubog sa akin, natagpuan ko ang aking strengths and
weaknesses, talents and incompetencies. Mayroon na ring requirement na i-let go ang maraming bagay na natutuhan kong i-treasure. Higit pa roon, mas natatanggap
ko na, ang panawagan ng pag-uusig. Yun bang kahit na malinis ang iyong intensyon, at iba ang kanilang interpretasyon, kaya ko nang tiisin. May tukso
rin na pilit sinusungkit ang pagmamahal ko sa aking Hesus Maestro at ipagpalit sa yamang material, at sa inaalok na pag-ibig ng isa ring nilalang, pero nakakayanan ko Siyang ipaglaban. Sa mga pag-uusig na ito, hindi ito dapat ikabahala dahil kailangan ko ito sa paglago ng aking pagmamahal at pananampalataya sa Kanya.
...more
4min
May 26, 2024 Mabuting Balita l Mayo 27, 2024 – Lunes
Mabuting Balita l Mayo 27, 2024 – Lunes
Ikawalong Linggo ng Karaniwang Panahon

Ebanghelyo: MARCOS 10,17-27
Isang tao ang patakbong sumalubong kay Hesus at paluhod na nagtanong: “Mabuting guro, ano ang dapat kong gawin para magmana ng walang hanggang buhay?” Sumagot sa kanya si Hesus: “Bakit mo ako tinatawag na mabuti? Walang mabuti kundi ang Diyos lamang. Alam mo ang mga utos: Huwag papatay, wag makiapid, wag magnakaw, wag manirang puri sa kanyang kapwa, wag mandaya, igalang ang iyong ama’t ina. Sinabi sa kanya ng tao: Sinunod ko ang lahat ng ito mula pagkabata, ano pa ang kulang ko?” Kaya tinitigan siya ni Hesus at minahal siya at sinabi: “Isa ang kulang sa iyo. Umuwi ka at ipagbili ang lahat ng iyo at ibigay sa mga dukha at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit. At saka ka bumalik para sumunod sa akin.” Pinanghinaan ng loob ang tao sa salitang ito at umalis na malungkot sapagkat napakayaman niya. Kaya tumingin si Hesus sa
paligid at sinabi sa kanyang mga alagad: “Napakahirap ngang pumasok sa Kaharian ng Diyos ang mga may kayamanan.” Takang-taka ang mga alagad dahil sa
pananalitang ito. Kaya muling sinabi sa kanila ni Hesus: “Mga anak, napakahirap ang pumasok sa Kaharian ng Diyos! Oo, mas madali pa para sa kamelyo ang lumusot
sa butas ng karayom kaysa pumasok ang isang mayaman sa Kaharian ng Diyos.” Lalo pang namangha ang mga alagad at nag-usap-usap: “Kung gayon, sino ang
maliligtas?” Tinitigan sila ni Hesus at sinabi: “Imposible ito para sa tao pero hindi para sa Diyos; lahat ay posible para sa Diyos.”

Pagninilay:
Anuman ang imposible sa tao, sa Diyos, lahat ay maaaring mangyari. Ito ang nais kung bigyang-diin sa aking pagninilay. Ipinapaalaala sa atin na lahat ng nangyayari
dito sa mundo ay nakikita ng Diyos. Totoong anumang gawin natin ay makakaapekto sa ating relasyon sa bawat isa, at sa lahat ng nilikha ng Diyos. Dahil sa ating
kalayaan, maaari tayong pumili ng ating desisyon. Harinawa ay isipin natin ang kapakanan ng higit na nakararami, kaysa sa pansariling kapakinabangan.
Nalungkot ang taong nagtanong kay Hesus kung ano ang dapat pa niyang gawin upang makamtan ang buhay na walang hanggan noong marinig ang sagot niya. Winika
kasi ni Hesus na ipagbili nito ang lahat niyang ari-arian at ipamigay sa mga dukha. Tayo po kaya, mga kapanalig, saan nakasalalay ang ating kaligayahan at kahulugan ng ating buhay? Sa kayamanang bumibilanggo ng kalayaan? O sa karukhaan sa materyal na bagay pero maayos ang relasyon sa Diyos at sa kapwa?

...more
5min
May 25, 2024 Walking with the Saints l Feast of St. Philip Neri, Patron of Joy and Laughter l May 26
Walking with the Saints l Feast of St. Philip Neri, Patron of Joy and Laughter l May 26

Have you heard about a saint who is venerated as the
patron of joy and laughter? St. Philip Neri had the virtue of affability, the habit that regulates our outward manners so that we act in a friendly and courteous way towards others. St. Philip used this virtue to guide people to
God, in maintaining lasting friendship and in giving joy. He used to say “In dealing with our neighbor, we must assume as much pleasantness of manner as we can, and this affability will win him to the way of virtue.” St. Philip Neri was born into a noble family in Florence, Italy sometime in 1515. He was a good child with a cheerful temperament and pleasant manners. He was admired by many and they called him “Pippo Buono” (the good Philip).
Even as a young boy, Philip was attracted to a holy life. He was inclined to prayer, to recite psalms, and above all listen to sermons and explanations about the word of God.
His piety was not childish and he greatly desired to acquire virtues. He frequented the local Dominican convent to seek for some spiritual instructions. When Philip was a teenager, his father sent him to his childless uncle, a wealthy businessman to learn his trade. He was industrious, he excelled in his work, and was expected to inherit his uncle’s business and wealth. After two years, however, he discerned that God was calling him to a different kind of life. He bid his uncle good-bye and went to Rome, with no provisions and no specific plans, relying only on the Providence of God. Upon his arrival, he met a fellow Florentine who gave him free board and lodging in exchange for tutoring his two sons. He taught the two boys and trained them to a life of virtue, while he himself studied philosophy and theology so as to better understand spiritual life. Philip’s desire to serve others became stronger. He began visiting the sick in the city hospitals and instructed many people in the faith. He also frequented the seven pilgrim churches of Rome and the tombs of the saints in the catacombs. Philip’s confessor advised him to enter the priesthood so he could also give people the sacraments. He obeyed and was ordained at the age of sixty-six. As a priest, Philip revived the faith of the people of Rome and encouraged them to live good
and virtuous lives. After receiving this gift, he launched the holy fire of charity befriending many more people to bring them to God. Many men were attracted to Philip’s personality and holy life, so he gathered them to form a
confraternity which helped the pilgrims visiting Rome, giving them food, lodging and assistance. They also took care of the sick who were newly discharged from hospitals. They called the group “Confraternity of the Most Holy Trinity of Pilgrims and Convalescent.” In 1551, Philip laid the foundation of the Congregation of the Oratory for Priests. Pope Gregory XIII approved it in 1575. In 1583, the congregation was given a church where they
could freely exercise their mission. Philip seemed to have made all of Rome devout Catholics. What made this possible was his friendly cheerfulness towards everyone. He would start a conversation with this greeting, “Well, friends, when shall we begin to do good?” People were indeed given the grace to be good and do good. Many penitents came to him at the confessional and received Holy Communion. Philip became famous and was called “The Apostle of Rome.” Philip enjoyed the gifts of prophecy, insight into souls and other supernatural powers. He died on May 26, 1595, was beatified six years later, and was canonized in 1623. His feast day is May 26.
Virtue: piety, affability, cheerfulness, humility, charity, obedience, commitment and courage
Prayer: “Lord God, help us to imitate the affability and charity of St. Philip Neri.”
...more
6min
May 25, 2024 Mabuting Balita l Mayo 26, 2024 – Linggo
Mabuting Balita l Mayo 26, 2024 – Linggo
Dakilang Kapistahan ng Talong persona sa isang Diyos

Ebanghelyo: Mateo 28,16-20
Pumunta sa Galilea ang Labing-isang alagad, sa bundok na itinakda ni Hesus. Pagkakita nila sa kanya, sumamba sila, ngunit may nag-aalinlangan pa. At nilapitan sila ni Hesus at sinabi: “Ibinigay sa akin ang buong kapangyarihan sa Langit at sa lupa. Kaya humayo kayo at gawing mga alagad ang lahat ng bansa. Binyagan sila sa Ngalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu Santo, at turuan sila na sundin ang lahat ng iniutos ko sa inyo. Kasama ninyo ako sa lahat ng araw hanggang sa wakas ng panahon.”

Pagninilay:
Ngayong araw, ipinagdiriwang natin ang kapistahan ng Santisima Trinidad, ang Banal na Santatlo, ang pinakasentro ng ating pananampalataya. Naniniwala tayo na ang Diyos ay may tatlong Persona - Ama, Anak at Espiritu Santo, pero iisa lamang ang Diyos. Paano nating pinararangalan ang Banal na Santatlo? Sa pamamagitan ng pagsunod sa utos ni Hesus na gawing alagad ang lahat ng mga bansa. Ito ang tinatawag na Dakilang Komisyon
na binasa natin sa Mabuting Balita. Ito ang ating misyon bilang mga Kristiyano: na ibahagi ang ating pananampalataya sa Banal na Santatlo sa pamamagitan ng
ating mga salita at gawa, sa pamamagitan ng ating pagpapakita ng pag-ibig sa Diyos at sa kapwa, sa pamamagitan ng ating pagsaksi sa buhay na banal, sa
pamamagitan ng ating pakikilahok sa buhay ng Simbahan. Mga kapanalig, ngayong kapistahan ng Banal na Santatlo, magpasalamat tayo sa Diyos sa kanyang dakilang
pag-ibig. Tumugon tayo sa kanyang pag-ibig sa pamamagitan ng ating pag-ibig. At ipagdiwang natin ang kanyang pag-ibig sa pamamagitan ng ating buhay.
-Fr. Rolly Garcia
...more
4min
May 24, 2024 Mabuting Balita l Mayo 25, 2024 – Sabado
Mabuting Balita l Mayo 25, 2024 – Sabado

Ikapitong Linggo ng Karaniwang Panahon

Ebanghelyo: MARCOS 10,13-16
May nagdala kay Hesus ng mga bata para hipuin niya sila. Ngunit pinagalitan ng mga alagad ang mga taong may dala sa kanila. At pagkakita ni Hesus, nagalit siya at sinabi sa kanila: “Pabayaan ninyong lumapit sa akin ang
mga bata. Huwag n'yo silang pigilan. Sa mga tulad nga nila ang Kaharian ng Diyos. Talagang sinasabi ko sa inyo: hindi papasok sa Kaharian ng Diyos ang di tumatanggap dito gaya ng isang maliit na bata.” At pagkakalong sa kanila ni Hesus, ipinatong niya sa kanila ang kanyang mga kamay para basbasan sila.

Pagninilay:
‘Di ba attracted tayo at natutuwa sa mga bata, lalo na kung ang mga ito ay cute at maraming antics na talagang nakakataba ng puso. Natural na simple, mapagkumbaba at prangka magsalita ang mga bata. They are naturally
truthful, they say what they see and hear. Sabi nga, kung gusto mong mag ask ng opinion about something or someone, ask a child. Sasabihin nila sa iyo ang katotohanan, no holds barred. Tayong mga adults, maraming inhibitions. Very conscious sa ating mga sinasabi o ginagawa dahil ayaw nating sumama ang loob o
magalit sa atin ang ibang tao. Gusto nating magpa-impress, ang ipakita sa iba ang ating best side. Kalimitan, ito ay nagdadala ng disappointments, discouragement and negative reactions. Pero ‘di ganito ang mga bata. Children are our best teachers. Marami tayong matututuhan sa kanila lalong lalo na in regards with our relationship with God. Inaanyayahan tayo ni Hesus na tularan ang mga bata at isabuhay ang kanilang mga katangian, at lumapit sa kanya ng may pagpapakumbaba. Like a little child, we are totally dependent on God. Only God can fill the emptiness in our hearts, and without him we are nothing.
-
Sr. Pinky Barrientos, fsp l Daughters of St. Paul
...more
4min
May 23, 2024 Mabuting Balita l Mayo 24, 2024 – Biyernes
Mabuting Balita l Mayo 24, 2024 – Biyernes
Ikapitong Linggo ng Karaniwang Panahon
Ebanghelyo: MARCOS 10:1-12
Nagpunta si Hesus sa probinsiya ng Judea, sa kabilang ibayo ng Ilog Jordan. At napakaraming tao naman ang nagdatingan. At muli niya silang tinuruan gaya nang dati. At lumapit ang ilang Pariseo na gusto siyang subukan at
tinanong nila siya: “Pinahihintulutan bang diborsiyuhin ng lalaki ang kanyang asawa sa anumang dahilan?” Itinanong naman niya: “Ano ang iniutos ni Moises” At sinabi nila: “Ipinahintulot ni Moises na paalisin ang babae pagkabigay sa kanya ng kasulatan ng diborsiyo.” Sinabi naman ni Hesus sa kanila: “Alam ni Moises na matigas ang inyong puso kaya sinulat niya ang kautusang ito. Ngunit sa simula’y ginawa sila ng Maykapal na lalaki at babae, at dahil dito, iiwan ng lalaki ang kanyang ama at ina at magigigng iisang katawan ang dalawa. Kung gayo’y hindi na sila dalawa kundi iisang katawan lamang kaya huwag paghiwalayin ng tao ang pinagbuklod ng Diyos.” Nang nasa bahay na sila, tinanong siyang muli ng mga
alagad. At sinabi niya sa kanila: “Kung may lalaking magpaalis sa kanyang asawa at saka magpakasal sa iba, nakiapid siya. At kung ang babae naman ang magpaalis
sa lalaki at magpakasal sa iba, nakikiapid din siya.

Pagninilay:
Gaano katigas ang Puso ng tao.
Mahirap kalaban ang puso ng tao. Lalo na kung katakut-takot ang galit at poot, at nagsusumiksik ang tampo at pagwawalang kibo. Dito nakaugat ang maraming suliranin at pagkakasala. Sa pusong nagmamatigas madalas nagmumula ang paghihiwalay, pag-aaway at
pagkakawatak-watak ng pagkakaibigan, ng pamilya, ng mag-asawa. Kapag nagmatigas ang puso – wala itong nadarama, walang nauunawa, walang nakikita, ga-pader at ga-bato. Sa pagmamatigas ng puso – yabang, taas ng tingin sa sarili, at kawalang-awa ang pinamamayani. Talo ng nagmamatigas na puso ang kahit na anong maso o bato; hindi ito mapalalambot o madudurog ng kahit na ano. Maliban sa isa – ang pagmamahal ng Diyos na hindi
sumusuko. Kung makikinig lamang tayo sa patuloy na pagtawag ng Diyos, layon Niya na makaisa natin ang lahat, makasundo, makadaupang palad – makaisang puso
at diwa. Mangyayari lamang ito kung tumitibok ang ating mga puso nang sabay sabay – tulad ng isang koro na ang mga tinig ay sabay sabay na umaawit. Walang
pusong matigas sa grasya na patuloy na ibinubuhos ng Diyos. Walang pusong bato sa kapatawaran na laging iniaalay ng Diyos. Hamon ng Mabuting balita sa ating
lahat na hayaang lumambot ang ating mga puso – sa tulong ng pagmamahal, kapatawaran, pagkalinga at awa na nagmumula sa grasya ng Diyos. Huwag nating hayaang ang yabang, kasinungalingan at pagkamakasarili ang bumalot sa puso natin, upang patuloy na maramdaman ang presensya at pag-ibig ng Diyos; pag-ibig na dapat ibahagi at ibigay din sa lahat – lalung-lalo na sa inyu-inyong asawa at sa ating pamilya. Amen.

- Fr. Buen Cruz , SSP l Society of St. Paul

...more
5min

FAQs about PAULINES:

How many episodes does PAULINES have?

The podcast currently has 2,747 episodes available.