تقریبا تمام عملکردهای فیزیولوژیکی و رفتاری حیوانات هماهنگ هستند، از جمله الگوهای ترشح هورمون، چرخه های خواب و بیداری، متابولیسم و دمای مرکز بدن. این ریتم های روزانه به عنوان یک استراتژی در میان حیوانات برای هماهنگی سیستم های داخلی و همگام سازی آنها با محیط، تکامل یافته است.

اگر آنها در غیاب سیگنال های محیطی ادامه پیدا کنند، به آنها ریتم شبانه روزی (به عنوان مثال چرخه 24 ساعته فرآیندهای بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی یا رفتاری) گفته می شود. در پستانداران، این ساعت های شبانه روزی به صورت سلسله مراتبی تنظیم می شوند، و ساعت اصلی شبانه روزی در هیپوتالاموس قرار دارد. علاوه بر این، ساعت های محیطی در تمام اندام ها وجود دارد.