Εξέχουσα μορφή της αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα στην Κύπρο, ο αρχιτέκτονας Νεοπτόλεμος Μιχαηλίδης θεωρείται ο εμπνευστής του κυπριακού μοντερνισμού. 

Γεννημένος στη Λευκωσία το 1920, σπούδασε στο Μιλάνο στις αρχές της δεκαετίας του 1940, όπου μαθήτευσε κοντά σε μεγάλους αρχιτέκτονες της εποχής όπως ο Gio Ponti και ο Bruno Zevi. 

Σχολαστικός  μελετητής της κυπριακής αρχιτεκτονικής, ο Μιχαηλίδης γοητευόταν από την αυθεντικότητα και την απλότητα της παραδοσιακής κατασκευής και της ανώνυμης αρχιτεκτονικής, γιατί θεωρούσε  πως συνδύαζε την κουλτούρα και τα υλικά του τόπου.

Δεν δίστασε μάλιστα να εφαρμόσει πρακτικές του παρελθόντος στις πρώτες κατοικίες που δημιούργησε στην Κύπρο, συνδυάζοντας την παράδοση με τις αρχές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. 

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 όπου επέστρεψε στην Κύπρο- μετά το τέλος του Β’ΠΠ- μέχρι τον ξαφνικό θάνατό του σε οικοδομικό ατύχημα, σχεδίασε ένα μεγάλο αριθμό σύγχρονων κτιρίων σε Ελλάδα και Κύπρο. 

Η αρχιτεκτονική του αναγνωρίζεται ιδιαίτερα για την καθαρότητα και την ποιητική της απλότητα. 

Από τα πιο σημαντικά και γνωστά έργα του στην Κύπρο αποτελούν η εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα και Αγίου Μακαρίου στη Λευκωσία, η κατοικία Θεόδοτου Κάνθου, το ξενοδοχείο Grecian στην Αμμόχωστο, όπως και ο Δημοτικός Κήπος της Λευκωσίας. 

Ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκύπριου Οργανισμού Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς για πολλά χρόνια, ο Νεοπτόλεμος Μιχαηλίδης ήταν από τους πρωτεργάτες που αγωνίστηκε ώστε να διατηρηθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου σε μια εποχή που η ανάπτυξη είχε πάρει άλλη τροπή.