Czym skorupka za młodu nasiąknie… to na starość śpiewa!

Warto więc zadbać o to, żeby najmłodsze pokolenie dorastało przy dźwiękach rozwijającej muzyki. Dzieci nie trzeba namawiać do śpiewania, dlatego chóry dziecięce to świetne miejsce dla ich rozwoju i wychowania muzycznego.

Jednak każdy, kto pracował z dziećmi wie, że jest to wymagająca praca, która na szczęście przynosi dużo satysfakcji. To najlepsza inwestycja w przyszłość kultury.

O swoich doświadczeniach z chórami dziecięcymi i o misji wychowawczej opowie w tym odcinku Krystian Sekowski.

Odcinek jest idealny dla tych, którzy myślą o pracy z dziećmi albo potrzebują dawki otuchy i motywacji!

Krystian Sekowski urodził się w Kanadzie w polskiej rodzinie. Swoje doświadczenie muzyczne zdobywał w Kanadzie, ale postanowił przyjechać do ojczyzny, żeby kontynuować swoją misję. Student Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, współpracownik Podkarpackiej Fundacji Rozwoju Kultury, stażysta w Teatrze Wielkim Operze Narodowej.

Organista, chórmistrz, dyrygent, a przede wszystkim serdeczny i odważny człowiek z pasją.

W dzisiejszym odcinku podejmiemy nieco mniej słodki temat niż dotychczas. Zakochani w chórze, chór jest jak rodzina… a wiadomo, że istnieje też ciemniejsza strona chóru.

Zapytamy więc, czy na pewno każdy może śpiewać w chórze, czy chór jest grupą inkluzywną i, co najważniejsze, co robić, kiedy pojawiają się konflikty?

Na te pytania odpowie nam Joanna Maluga.

Joanna Maluga jest założycielką i dyrygentką Chóru VRC. Prowadzi stałą współpracę z Węgierskim Instytutem Kultury w zakresie propagowania koncepcji wychowania muzycznego Zoltana Kodálya. Wykłada na Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy oraz Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.

Odcinek jest drugą częścią rozmowy, której pierwszą część wysłuchasz w odcinku #2: Niepoważnie o muzyce poważnej.

Rozmawialiśmy już o popularyzacji muzyki poważnej w formie nieformalnych, kameralnych koncertów Klasycznie Niepoważni, a tym razem poprosiliśmy naszego Gościa, Jakuba Szafrańskiego, o podzielenie się swoim doświadczeniem chóralnym.

A jest to doświadczenie bardzo złożone, bo składa się z trzech perspektyw: kompozytora, dyrygenta i śpiewaka.

Jakub Szafrański to dyrygent żeńskiego Chóru Szkoły Główej Handlowej w Warszawie, asystent dyrygenta mieszanego Chóru SGH i Archikatedralnego Chóru Męskiego Cantores Minores, prowadzący cyklu koncertów Klasycznie Niepoważni, specjalista emisji głosu, trębacz, pedagog Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jola jest wieloletnią chórzystką Chóru Schola Cantorum Maximilianum, ma za sobą kilkadziesiąt wyjazdów chóralnych, jest zaangażowana organizacyjnie, a z wieloma chórzystami ma bardzo bliskie relacje. 

Oprócz śpiewania w chórze, pracuje na pełen etat, zajmuje się domem i dba o życie towarzyskie. To do Joli wszyscy chórzyści piszą z pytaniami, prośbami i czasem też zażaleniami. Jak to wszystko można połączyć i nie zwariować? 

W tym odcinku dowiesz się: - czy śpiewanie w tym samym chórze przez wiele lat się nie nudzi? 

- jak to jest być mamą, ciocią i koleżanką w chórze jak można łączyć pracę, dom i chór – i to z powodzeniem! 

- oraz jak zorganizować wyjazd dla 50 chórzystów (i żadnego nie zgubić). 

Zapraszamy do słuchania!

Mówi się, że rodziny się nie wybiera, ale to nie do końca prawda w przypadku chóru.

Na próby chóru często chodzimy dwa razy w tygodniu, do tego często dochodzą różne koncerty, konkursy albo wyjazdy, i wiadomo, miło jest też pójść gdzieś razem po próbie.

Tego wspólnie spędzanego czasu jest sporo – a dla niektórych może być go więcej niż z własną rodziną.

I właśnie o koncepcji chóru jako rodziny z wyboru opowiada Gosia Łukomska.

Gosia jest chórzystką, dyrygentką i absolwentką Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, a do tego jest zaangażowana w bardzo rodzinną Scholę Wspólnoty “Kana Galilejska” oraz w Chór MusiKana.

Goście: Aleksandra i Jakub Siekierzyńscy

Ola i Kuba są parą wyjątkową, bo nie dość, że razem śpiewają w wielu chórach, to obydwoje są dyrygentami.

Zatem posłuchamy dzisiaj historii ich spotkania, porozmawiamy o wspólnych muzycznych projektach, poznamy chóralne sposoby na podryw i poszukamy odpowiedzi na pytanie: Czy chór to dobre miejsce, żeby znaleźć miłość?

Obydwoje zajmują się wieloma rzeczami: Ola jest dyrygentką chóralną, absolwentką Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie i ekonomistką pracującą w banku, a Kuba jest prawnikiem, muzykiem, studentem i dyrygentem. Ola dyryguje w Scholi Jakuba i Chórze Batorego, a Kuba w Chórze Władysława IV.

Chóry i zespoły

Miejsce i wydarzenia

Utwory

Dzisiejszego Gościa wielu osobom nie trzeba przedstawiać, bo już niejeden chór śpiewał jego utwory albo miał okazję z nim współpracować.

To zdobywca wielu nagród kompozytorskich, autor pięknych kompozycji i opracowań chóralnych i instrumentalnych.

Z Jakubem porozmawiamy o tym, jak i po co zaprosić muzykę klasyczną do swojego życia i posłuchamy o jego pomyśle na promowanie tego rodzaju muzyki.

_

Partnerami podcastu są: Restauracja Letnisko, Grupa Imprezowa Double Wings, Fix Up Studio

Muzyka: Immortal Wolferl by Dee Yan-Key is licensed under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike License.

Gość: Janek Marchewicz

Każdy pewnie ma takiego znajomego, co pędzi z jednej próby na drugą, co weekend śpiewa na innym koncercie, a w wolnych chwilach – podczas jazdy autobusem czy stojąc w korku – uczy się nowych utworów. To właśnie multichórzysta!

W premierowym odcinku podcastu porozmawiamy z klasycznym przykładem multichórzysty, Jankiem Marchewiczem.

O tym, jak połączyć te wszystkie role, jak wygląda przykładowy plan tygodnia multichórzysty i po co właściwie śpiewać w tylu chórach, posłuchasz w tym odcinku. Przygotuj się na dawkę inspiracji i motywacji, żeby się rozwijać i chodzić na próby!

CHÓRY, W KTÓRYCH ŚPIEWA JANEK:

_

Partnerami podcastu są: Restauracja Letnisko, Grupa Imprezowa Double Wings, Fix Up Studio

Music: Immortal Wolferl by Dee Yan-Key is licensed under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike License.