Διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες και γευθέντες της επουρανίου δωρεάς και γενόμενοι μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος

και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος,

και έπειτα παραπεσόντες, αδύνατον να  ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντες εις εαυτούς τον Υιόν  του Θεού και καταισχύνοντες.

Διότι γη, ήτις πίνει την πολλάκις ερχομένην  επ' αυτής βροχήν και γεννά βοτάνην ωφέλιμον εις εκείνους, διά τους  οποίους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίαν παρά Θεού·

όταν όμως εκφύη ακάνθας και τριβόλους, είναι αδόκιμος και πλησίον κατάρας, της οποίας το τέλος είναι να καυθή.