Emocje są dla nas jak drogowskazy w utrzymywaniu relacji. Kiedy komunikacja przenosi się do internetu, wiele jej elementów ulega zatraceniu. Z drugiej strony internetowe środowisko i fizyczny brak osoby, z którą rozmawiamy sprzyja rozwojowi agresji i hejtu. Jak temu zapobiec? Pomoże empatia i jak największa liczba kontaktów twarzą w twarz.

W jednym (prawie) mieszkają słowniku. Tropimy wyrazy w języku polskim, które przejęliśmy od południowych sąsiadów - Czechów. Wiele z nich dotyczy religii - pleban, diabeł, cmentarz i wiele innych. Panuje przekonanie, że język polski i czeski są do siebie na tyle podobne, że przedstawiciele obu narodowości porozumieją się ze sobą bez problemu. Autor przytacza kilka przykładów słów, które choć brzmią podobnie, po obu stronach granicy znaczą zupełnie co innego.

Słowa, które przebrały się za polskie trafiając do naszego języka z... czeskiego. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że czechizmami są m.in. słowa: "apostoł", "starosta", "brama" czy "dowcip"...

Całkiem niedawno media obiegła informacja o tym, jak uprzejmie komunikujemy się ze sztuczną inteligencją, prosząc ją o coś, a następnie za to coś dziękując. Czy personifikowanie technologii wpływa na naszą codzienną komunikację? Czy "chmura" na pewno jest chmurą i dlaczego lepiej mówić o sobie "konsument" niż "użytkownik"? Gościni: Sylwia Czubkowska, autorka książki "Bóg techy - jak wielkie firmy technologiczne przejmują władzę nad Polską i światem”.

Co wspólnego ma laska z... leszczyną? A może laska w jakiś sposób wiąże się z... miłością. W tym odcinku zajmiemy się pochodzeniem takich określeń jak... "laska", "cizia" czy "dziunia".

Dlaczego możemy "pić coś duszkiem"? Czy chodzi o małego ducha, czyli duszka? A może wcale nie o ducha, tylko o... dech?

Ich droga do polszczyzny okazuje się być niekrótka (i - aż chciałoby się dodać - nienudna) i wskazuje na języki naszych sąsiadów. Mówimy również, że cos jest "nudne, jak flaki z olejem". I tu sprawa również nie jest prosta, bo nie ze współcześnie rozumianym uczuciem nudy związane jest pierwotne znaczenie tej frazy.

Czy zielone liście cykorii mogą mieć cokolwiek wspólnego z popularnym "cykorem" czyli strachem? Tym razem zajmujemy się wyrażeniami, których używamy na określenie sytuacji wywołujących niepokój. W pochodzenie jednego z nich zamieszany jest nawet św. Piotr! Intrygujące jest też "bezpieczeństwo", wywodzące się z określenia "bez pieczy", a więc bez opieki. Dlaczego zatem zaczęło znaczyć coś zupełnie przeciwnego?

Powiedzenia "mówić bez ogródek", "owijać w bawełnę” czy "opowiadać banialuki" może już nieco wyszły użycia ale nie mamy kłopotu aby odgadnąć ich znaczenie. Gorzej z odpowiedzią na pytanie skąd się wzięły te powiedzenia. I właśnie to wyjaśniamy w kolejnym odcinku naszego cyklu.

Autor cyklu - Mateusz Adamczyk, w odpowiedzi na pytanie słuchacza, przedstawia kilka koncepcji pochodzenia tego wulgarnego powiedzenia. Dodatkowo dowiadujemy się także skąd się wzięła w tym powiedzeniu... bania i cóż to właściwie jest.