จริงๆแล้วผมคิดว่าจะเอาให้ฟังอย่างเร็วที่สุดในวันอังคารแต่ว่าเหมือนเว็บไซด์มันมีปัญหาเลยกว่าจะได้ก็ปาไปวันนี้เลย ก็ขอโทษด้วยครับ ช่วงนี้ผมมีโอกาสกลับมาฟังแผ่นเสียงอีกครั้งเรียกว่าชื่นชอบเลยแต่ไม่ถึงกับบ้าคลั่งเลยมากนัก เพราะว่าตามข่าวโดยตลอดแต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรเยอะแยะมากมายนักเอาแค่เป็นแผ่นที่ผมเคยฟังทางดิจิตอลมาก่อน แล้วหาซื้อทางออนไลน์เป็นหลักมากกว่า ส่วนตัวผมนั้นซื้อแผ่นจากทางออนไลน์ในเว็บไซต์ในยุโรปเป็นหลัก เพราะได้ในราคาที่ถูกกว่าถึง 30-40% ถ้าร้านไทยเอาเข้ามาก็ฟันกำไรหัวเปะอีกก็คงซื้อไม่ไหว แม้ว่าอาจจะรอประมาณ 1-2 อาทิตย์กว่าจะถึงแต่ผมก็คิดว่ามันดีกว่าอยู่ดีนั้นแหละ ในส่วนของมือ 1 ก็หาซื้อในเว็บ Amazon หรือร้านที่ขายเพลงคลาสสิคอื่นๆ ในหลายครั้งก็โปรลดราคามาบ้างตางสะดวก สำหรับแผ่นที่เก่ามากๆแล้วหาได้ยากก็ไปหาในเว็บ Discogs เป็นหลักแล้วรองลงมาคือ Ebay ถ้าราคารวมส่งพอไหวก็ซื้อมา แล้วพอผมก็ซื้อมาฟังที่ผมต้องตั้งใจฟังมากกว่าที่เคยเพราะมันมีความปราณีตในการบรรเลงกว่ามากในเครื่องเล่น Turntable มาตรฐานต่อกับ Active Speaker ของ Elac มันช่างไพเราะเสียเหลือเกิน ถึงแม้ว่าในวงการเครื่องเสียงในไทยจะมีแผ่นทั้งใหม่และเก่ามาขายเป็นจำนวนมาก แต่ว่าเกือบทั้งหมดเป็นการสั่งล็อตใหญ่ที่มาจากญี่ปุ่นเป็นหลักที่คุณภาพจะดีแต่ก็ไม่สู้ที่ทำมาจากเยอรมันหรืออเมริกาเลย แล้วราคาแผ่นมือสองก็ถูกแสนถูกตั้งแต่ 300 ขึ้นไปแต่ก็แลกกับภาษาญี่ปุ่นที่พอจะอ่านออกได้บ้างไม่ได้บ้าง มือหนึ่งก็แพงแบบแปลกๆไปเลยถึงราคา 5000 บาทก็มี เพราะมีความเชื่อกันว่าเทคโนโลยีทางเสียงต่างๆนั้น ญี่ปุ่นเป็นอะไรที่ดูพรีเมี่ยมกว่าเพราะ Remaster เองอัดแผ่นเองออกมาขายถ้าทีมงานญี่ปุ่นเข้าถึงแหล่งมาสเตอร์ได้ละก็ แต่ในส่วนของแผ่นเสียงที่ค่ายหลักๆนั้นมักจะตั้งโรงงานแผ่นเสียงของตัวเองในญี่ปุ่นเพื่อปั้มแผ่น ซึ้งกระบวนการนี้ก็พัฒนาจนถึง CD ในทุกวันนี้ด้วย แต่กว่าที่ต้นฉบับที่กว่าจะได้มากจากในยุโรป คุณภาพก็ลดถอยลงจากการทำก็อปปี้ซ้ำจากยุโรปมาแล้วทำให้แผ่นคุณภาพสู้ในยุโรปไม่ได้ อย่างว่าแผ่นเสียงไทยก็มักไปผลิตที่ยุโรปก็เป็นส่วนใหญ่เหมือนกัน ช่วงนี้ทาง Deutsche Grammophon ที่อาจจะเปรียบเป็นค่ายแม่ไม้เพลงเยอรมันที่มีจุดเด่นที่ Back Catalog ของเขาที่มีเป็นจำนวนมากจากนักดนตรีที่มีชื่อเสียง เอามาสเตอร์มีรีออกแผ่นพิเศษมารั่วๆเลยเป็นซีรีส์ The Original Source ซื้อเอาจริงๆไม่ถูกเลย ถ้าไม่ตาดีหาในราคาที่ดีจริงๆก็คงไม่ซื้อหรอก และกับแผ่นใหม่ๆถ้าไม่ศรัทธากับนักดนตรีจริงๆก็อาจจะไม่ซื้อเหมือนกัน แต่เหมือนการตลาดของค่ายนี้ทำมาดีจริงๆ จนทำเอาหลายแผ่นขาดตลาดไปเลยจนต้องร้องขอให้ Repress อีกจนได้ แล้วนอกจากนี้หลายค่ายโดยเฉพาะ Warner Classics ก็มีเหมือนกันแต่ดูบางกว่ามากและคุณภาพยังสู้ไม่ได้ แต่สุดท้ายนี้ถ้ามันเป็นการเล่นแผ่นเสียงถ้าเราไม่สนุกกับมันก็อย่าเล่นเลยดีกว่าครับ การฟังแบบดิจิตอลมันง่ายกว่าและคิดได้ละเอียดมากกว่าอยู่ดี การฟังดนตรีคลาสสิกมันสามารถจะฟังแบบฟังง่ายๆให้ผ่านไปหรือการตั่งใจให้เข้าถึงมันก็เป็นประสบการณ์ที่น่ารื่นรมณ์อยู่ดี (สำหรับคนที่ชอบฟัง)