ฤดูฝนก็มาอย่างเป็นทางการแล้วและมันก็เป็นอุปสรรคในการเดินทางไม่น้อยโดยเฉพาะกับการเดินทางไปกลับทำงานแล้วรวมไปถึงการไปฟังคอนเสิร์ตอีกด้วย ที่การเดินทางในบ้านเราโดยเฉพาะการไปฟังคอนเสิร์ตดนตรีคลาสสิคในกรุงเทพก็มันมีปัญหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่ผมพูดในเรื่องนี้ก็เพราะว่าสถานที่แสดงคอนเสิร์ตดนตรีคลาสสิคในบ้านเรามีปัจจัยเรื่องการเดินทางเป็นองค์ประกอบสำคัญอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เพราะการเดินทางไปฟังนั้นมีอยู่หลายที่ ในปัจจุบันเราพอจะแบ่งสถานที่จัดคอนเสิร์ตดนตรีคลาสสิคในบ้านเราอยู่ 3 กลุ่มคือ

1. หอแสดงขนาดใหญ่ของภาครัฐ เช่น ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย โรงละครแห่งชาติ มหิดลสิทธาคาร หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร เป็นต้น
2. หอแสดงขนาดเล็กของภาคเอกชน เช่น Neilson Hays Library แต่ก็มีที่พูกกับโรงเรียนสอยดนตรีไม่น้อยเลยเช่น siam ratchada auditorium โรงเรียนสอนดนตรีเอื้อมอารีย์ ศาลาสุทธสิริโสภา เป็นต้น
3. หอแสดงภายในสถานศึกษาดนตรี เช่น หอแสดงดนตรีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย MACM HALL มหาวิทยาลัยมหิดล สังคีตวัฒนา สถาบันดนตรีกัลยาณิวัฒนา ศาลาดนตรีสุริยเทพ มหาวิทยาลัยรังสิต เป็นต้น

จะเห็นได้ว่าจริงๆแล้วยังมีหอแสดงกลุ่มอื่นๆที่สามารถนำมาเข้ากลุ่มได้อย่างหอแสดงขนาดใหญ่ของเอกชน แต่ว่าต้องยอมรับความจริงที่ว่าถ้าไม่ใช่เพราะการสนับสนุนจากเจ้าของสถานที่เองแทบเป็นไปได้ยากที่จะจัดในหอแสดงเอกชนขนาดใหญ่ได้เลย เพราะพวกค่าดำเนินการที่ต้องการกำไรอยู่ในนั้นกับที่คนสนใจมาไม่มากพอที่จะจัดได้เช่น Banyan Tree ที่นี้หอแสดงขนาดเล็กของภาคเอกชนพื้นที่จัดนั้นมักจะเล็กทำให้ไม่สามารถหาที่จอดได้หรือถ้ามีขนส่งไปก็อาจจะต้องเดินในระดับที่ไม่ใกล้เลยอาจจะต้องหาสถานที่ก็ไม่ง่าย หอแสดงขนาดใหญ่ของภาครัฐอย่างศูนย์วัฒนธรรมมีระบบ Acoustic ที่เรียกว่าแย่เอามากๆ ถ้าเล่นดนตรีเพื้ยนมันง่ายได้ที่จะจับได้และในสถานศึกษาเองก็ไม่เอิ้อให้บุคคลภายนอกฟังมากนักเพราะจัดในช่วงเวลาที่ไม่สะดวก (เล่นกันเองฟังกันเอง) ในส่วนของผู้ฟัง ถ้าพูดตามจริงแล้วมันอาจจะไม่ส่งผลกระทบมากกว่าคอนเสิร์ตกระแสนิยมเท่าไหร่ที่จำนวนผู้คนเป็นปัจจัยในการเดินทางอย่างยิ่งที่้เมื่อมาถึงแล้วต้องหาที่นั่งที่ไม่ง่าย แต่กับดนตรีคลาสสิคนี่สบายๆมากคือเมื่อมาถึงต่อให้ไม่มีตั๋วก็ซื้อหน้างานก็ได้ (น้อยมากๆที่จะเต็ม) และการเดินหาที่นั่งก็สะดวกเพราะมีคนช่วงหาเผลอๆแอบมั่วที่นั้งก็ยังได้ สุดท้ายต้องยอมรับความจริงที่ว่าดนตรีคลาสสิกตะวันตกในบ้านเราถือเป็นศิลปะการแสดงกระแสรองมากๆ (จริงๆมันก็ทั่วโลกแต่บ้านเราไม่ค่อยสนใจ ศิลปะการแสดงมากนัก) แต่ข้อดีที่ว่าถ้าไม่ผูกกับกระแสหลักหรือเป็นผลงานทั่วไปเราก็สามารถไปได้ถ้ามีความต้องการและว่างมากพอ