หากพูดถึงการทอดสายตามองออกไปให้ให้ไกลสุดลูกหูลูกตา สิ่งหนึ่งที่หลายคนอาจนึกถึงก็คือการมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ซึ่งถ้าหากเป็นวันฟ้าใส ไร้เมฆ ก็เหมือนสายตาจะมองออกไปได้ไกลไม่สิ้นสุด แต่หากเป็นช่วงกลางคืน เราก็จะเห็นว่ามีดวงดาวมากมายให้สายตาของเราได้จับจ้อง โดยเฉพาะดาวฤกษ์ที่มีแสงเปล่งประกาย สว่างมากกว่าดาวดวงอื่น ดาวฤกษ์ที่เราเห็นบนท้องฟ้าส่วนใหญ่นั้น เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มดาวที่อยู่ในกาแล็กซี่เดียวกับเรา ซึ่งมีชื่อว่า ทางช้างเผือก และทราบไหมครับว่า แม้แต่ดาวฤกษ์ที่อยู่ใกล้ที่สุด ก็ยังห่างออกไป หลายปีแสง ดาวฤกษ์ที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์ ที่สุด อย่างดาวอัลฟ่า เซนทอรี ก็อยู่ห่างออกไปถึง 4.29 ปีแสงหรือดาวฤกษ์ที่ สว่างที่สุดอย่างดาวซิริอุส ก็อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ออกไป 8.7 ปีแสง หรือไกลกว่าระยะห่างจากโลกถึงดวงอาทิตย์ ซึ่งก็คือ 1หน่วยดาราศาสตร์ หรือ 1 AU ถึงห้าแสนห้าหมื่นเท่าเลยทีเดียว และหากใครกำลังคิดว่า ทางช้างเผือกนี้คือสิ่งที่มนุษย์มองเห็นด้วยตาเปล่าได้ไกลที่สุดแล้วล่ะก็ ขอบอกว่ายังไม่ใช่นะครับ เพราะในคืนที่มืดสนิท แม้จะไม่ชัดเจนนัก แต่เราจะมองเห็นอีกกาแล็กซี่หนึ่ง ที่อยู่ไกลออกไปจากกาแล็กซี่ของเรา อีก 2 ล้านปีแสง ชื่อว่า กาแล็กซี่อันโดรเมดา ซึ่งเป็นคำตอบของตอนนี้เลยครับ