ความหนาแน่นของสิ่งหนึ่ง หมายถึง เป็นการบอกว่า เรามีสิ่งนั้นๆ อยู่ในพื้นที่ว่างขนาดที่ระบุ มากแค่ไหน เป็นสัดส่วนระหว่างมวลหรือน้ำหนักของสิ่งนั้นต่อพื้นที่หรือปริมาตรที่มันอยู่ เช่น น้ำที่เป็นของเหลวมีความหนาแน่นเท่ากับ 1 หมายถึง น้ำหนึ่งกิโลกรัม หรือ 1000 กรัม ก็จะมีปริมาตร 1000 มิลลิลิตร หรือ 1 ลิตรเสมอ แต่ถ้าน้ำนั้นถูกต้มจนกลายเป็นไอน้ำกระจายอยู่ทั่วห้อง นั่นคือ มันมีปริมาตรเพิ่มขึ้นหรือมีความหนาแน่นลดลงนั่นเองครับ อะไรที่มีความหนาแน่นน้อยกว่าก็มักจะลอยอยู่บนสิ่งที่มีความหนาแน่นมากกว่าเสมอ อย่างเช่น เรือที่สามารถลอยอยู่บนผิวน้ำ

โดยหากพูดถึงบริเวณที่มีความหนาแน่นสูงมาก ๆ ก็คงจะหนีไม่พ้นใจกลางของดวงอาทิตย์ ที่ซึ่งปฏิกิริยาต่าง ๆ เกิดขึ้น มีอุณหภูมิสูงถึง 15 ล้านองศาเซลเซียส มีแรงกดดันมากกว่าบรรยากาศบนผิวหน้าของโลกถึง 3 แสนล้านเท่า และมีความหนาแน่นมากกว่าน้ำถึง 160 เท่า

ยังนึกภาพไม่ออกใช่ไหมครับว่าหนาแน่นกว่าน้ำถึง 160 เท่านั้นเป็นยังไง พูดง่ายๆว่า หากแสงเดินทางจากใจกลางของดวงอาทิตย์มาถึงผิวหน้าของมันเป็นเส้นตรงธรรมดา มันจะใช้เวลาเพียง 2.5 วินาทีเท่านั้น แต่เนื่องจากดวงอาทิตย์มีความหนาแน่นสูงมาก จึงทำให้อนุภาคแสง หรือโฟตอนจากใจกลางดวงอาทิตย์นั้นต้องกระเด้งกระดอนเหมือนลูกบอลอยู่ภายใน และอาจต้องใช้เวลาเป็น 10 ล้านปี กว่าจะมาถึงผิวหน้าของดวงอาทิตย์ได้ครับ