เราคงเคยได้ยินว่าในมหาสมุทรนั้น มีสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เรียกว่า แพลงก์ตอน อยู่มากมาย นับไม่ถ้วน และการที่มหาสมุทรมีพื้นที่ถึง ¾ ของผิวโลก แพลงก์ตอนจึงเป็น สิ่งมีชีวิตที่มีจำนวนมากที่สุดในโลก แพลงก์ตอนนั้นสามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ คือ แพลงก์ตอนที่เป็นพืช เรียกว่า ไฟโตแพลงก์ตอน และแพลงก์ตอนที่เป็นสัตว์ เรียกว่า ซูแพลงก์ตอน ที่รวมไปถึงสัตว์เซลล์เดียวต่าง ๆ เช่น แมงกะพรุนและสัตว์ที่มีเปลือกแข็ง

แพลงก์ตอนส่วนใหญ่จะลอยไปตามกระแสน้ำในมหาสมุทร แต่ก็มีบ้างที่เป็นนักว่ายน้ำที่แข็งแรงอย่างน่าอัศจรรย์ เช่น ดิโนเฟลเจอเลต ซึ่งเป็นแพลงก์ตอนสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีจุดซึ่งมีความไวต่อแสง มักจะลอยตัวสู่ผิวน้ำตอนกลางวัน และดำลงสู่ก้นมหาสมุทรตอนกลางคืน โดยสามารถว่ายน้ำได้ 45 เมตร ใน 24 ชั่วโมง เทียบได้กับการที่มนุษย์ว่ายน้ำไกล 3,500 กิโลเมตรในหนึ่งวันเลยทีเดียว

ส่วนไฟโตแพลงก์ตอนนั้น พบได้ในทุกมหาสมุทรและเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทพืชที่มีจำนวนมากที่สุดในโลก ไฟโตพวกมันจะถูกซูแพลงก์ตอนกินเป็นอาหาร และซูแพลงก์ตอนก็จะถูกปลาขนาดเล็กกิน จากนั้นปลาเล็กๆ ก็ถูกปลาใหญ่ และสัตว์น้ำอื่นๆ ต่อกันไปเป็นทอด ๆ จึงนับได้ว่า แพลงก์ตอนนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของห่วงโซ่อาหารในทะเลเลยล่ะครับ