روان و نفس- داستان حلوا خریدن شیخ احمد خضرویه، ( قسمت ۱از۲) دفتردوم مثنوی- شرح مثنوی مولوی در سلسله مباحث روان و نفس توسط پیرجان

مبحث روان و نفس سفری است مهیج و درونی که از خود آغاز و در بی خویشی ادامه می یابد، سفری بی آغاز و بی پایان، سفری که سالک از تخته بند زمان رها و به سفری از خویش به خویشتن خویش می رود. این سفر درونی مشتمل بر یازده جلسه سخنرانی منحصر بفرد از چهار حکایت از مثنوی است که در پایان نگاه شنونده را به خویشتن از بیخ و بن متحول می کند. مبحث روان و نفس یکی از پیچیده ترین، غامض ترین و در عین حال کلیدی ترین مباحث در مثنوی و خودشناسی است. حکایت های مطروحه شامل فریفتن روستایی شهری را (دفتر سوم) در چهار قسمت، حلوا خریدن شیخ احمد خضرویه (دفتر دوم) در دو قسمت، مارگیر که اژدهای فسرده را مرده پنداشت (دفتر سوم) در دو قسمت و دست آخر آن شخص که در عهد داود شب و روز دعا می کرد کی مرا روزی حلال ده بی رنج (دفتر سوم) در چهار قسمت می باشند. در این مباحث روان و نفس هم بصورت مجزا و هم در ارتباط با یکدیگر و اینکه چه دیدگاهی مولانا به آنها دارد تشریح می گردند. پیش از این سلسله مباحث، نفس به تنهایی بارها توضیح داده شده است و لیکن در این مباحث مجدداً و به شکل متفاوت تری ارائه می گردد. ضمناً حرکت و ظهور روان و نقشی که در لحظه به لحظه زندگی یکایک انسانها دارد نیز بررسی و تبیین می گردد. در لابلای حکایات مولانا مطالبی را مطرح می کند که به بحث دعا نیز ارتباط پیدا می کند و لذا پیرجان به این موضوع نیز می پردازند. به طور خلاصه، رابطه علیت، زبان سمبلیک و سمبل ها، حزم، دور اندیشی، صبر، مشاهده گر، تصاویر ذهنی، غم و درد، کرختی و عدم حساسیت روان و بسیاری دیگر بیان می گردد.