Het grote publiek leerde Rinus Van de Velde kennen via zijn imposante houtskooltekeningen in zwart-wit waarin realiteit en fictie vervagen. Die blurry lijn tussen wat echt is en wat zou kunnen zijn, is vandaag nog steeds de basis van z’n werk, dat ondertussen kleur heeft gekregen en aangevuld wordt met installatiewerk en film. Om niet te vervallen in reductionistische palmaresporno houden we het op: het is moeilijk een wereldstad te vinden waar Rinus niet geëxposeerd heeft. Een gesprek over het kunstenaarschap, over de galerijwereld en over de kracht van verbeelding.