Tegenwoordig merk ik dat kinderen nieuwsgierig zijn en durven te vragen naar mijn

prothese. Dit geeft mij hoop. Kinderen zijn immers de toekomst. Wanneer zij leren dat

mensen met beperkingen ook onderdeel zijn van de samenleving, wordt het voor hen

normaal. Ik wil iedereen, jong en oud, dan ook meegeven om ons niet bij voorbaat al te

beoordelen op onze beperking. Ga mensen met een beperking niet uit de weg. Je kunt

gewoon met ons praten, ook wij zijn mens.